Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
авеёіклмнопрстуфцыьэя

асу́да

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. асу́да асу́ды
Р. асу́ды асу́д
Д. асу́дзе асу́дам
В. асу́ду асу́ды
Т. асу́дай
асу́даю		 асу́дамі
М. асу́дзе асу́дах

Крыніцы: piskunou2012.

асуджа́емы

дзеепрыметнік, залежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асуджа́емы асуджа́емая асуджа́емае асуджа́емыя
Р. асуджа́емага асуджа́емай
асуджа́емае		 асуджа́емага асуджа́емых
Д. асуджа́емаму асуджа́емай асуджа́емаму асуджа́емым
В. асуджа́емы
асуджа́емага		 асуджа́емую асуджа́емае асуджа́емыя
Т. асуджа́емым асуджа́емай
асуджа́емаю		 асуджа́емым асуджа́емымі
М. асуджа́емым асуджа́емай асуджа́емым асуджа́емых

асуджа́льна

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
асуджа́льна - -

Крыніцы: piskunou2012.

асуджа́льнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. асуджа́льнасць
Р. асуджа́льнасці
Д. асуджа́льнасці
В. асуджа́льнасць
Т. асуджа́льнасцю
М. асуджа́льнасці

Крыніцы: piskunou2012.

асуджа́льнік

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. асуджа́льнік асуджа́льнікі
Р. асуджа́льніка асуджа́льнікаў
Д. асуджа́льніку асуджа́льнікам
В. асуджа́льніка асуджа́льнікаў
Т. асуджа́льнікам асуджа́льнікамі
М. асуджа́льніку асуджа́льніках

Крыніцы: piskunou2012.

асуджа́льніца

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. асуджа́льніца асуджа́льніцы
Р. асуджа́льніцы асуджа́льніц
Д. асуджа́льніцы асуджа́льніцам
В. асуджа́льніцу асуджа́льніц
Т. асуджа́льніцай
асуджа́льніцаю		 асуджа́льніцамі
М. асуджа́льніцы асуджа́льніцах

Крыніцы: piskunou2012.

асуджа́льны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асуджа́льны асуджа́льная асуджа́льнае асуджа́льныя
Р. асуджа́льнага асуджа́льнай
асуджа́льнае		 асуджа́льнага асуджа́льных
Д. асуджа́льнаму асуджа́льнай асуджа́льнаму асуджа́льным
В. асуджа́льны (неадуш.)
асуджа́льнага (адуш.)		 асуджа́льную асуджа́льнае асуджа́льныя (неадуш.)
асуджа́льных (адуш.)
Т. асуджа́льным асуджа́льнай
асуджа́льнаю		 асуджа́льным асуджа́льнымі
М. асуджа́льным асуджа́льнай асуджа́льным асуджа́льных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

асу́джана

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
асу́джана - -

асу́джанасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. асу́джанасць
Р. асу́джанасці
Д. асу́джанасці
В. асу́джанасць
Т. асу́джанасцю
М. асу́джанасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

асу́джаны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. асу́джаны асу́джаная асу́джанае асу́джаныя
Р. асу́джанага асу́джанай
асу́джанае		 асу́джанага асу́джаных
Д. асу́джанаму асу́джанай асу́джанаму асу́джаным
В. асу́джаны (неадуш.)
асу́джанага (адуш.)		 асу́джаную асу́джанае асу́джаныя (неадуш.)
асу́джаных (адуш.)
Т. асу́джаным асу́джанай
асу́джанаю		 асу́джаным асу́джанымі
М. асу́джаным асу́джанай асу́джаным асу́джаных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.