пазы́ркаць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
пазы́ркаю |
пазы́ркаем |
2-я ас. |
пазы́ркаеш |
пазы́ркаеце |
3-я ас. |
пазы́ркае |
пазы́ркаюць |
Прошлы час |
м. |
пазы́ркаў |
пазы́ркалі |
ж. |
пазы́ркала |
н. |
пазы́ркала |
Загадны лад |
2-я ас. |
пазы́ркай |
пазы́ркайце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
пазы́ркаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
пазырчэ́ць
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
- |
2-я ас. |
- |
- |
3-я ас. |
пазырчы́ць |
пазырча́ць |
Прошлы час |
м. |
пазырчэ́ў |
пазырчэ́лі |
ж. |
пазырчэ́ла |
н. |
пазырчэ́ла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
пазырчэ́ўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
пазы́рыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
пазы́руся |
пазы́рымся |
2-я ас. |
пазы́рышся |
пазы́рыцеся |
3-я ас. |
пазы́рыцца |
пазы́рацца |
Прошлы час |
м. |
пазы́рыўся |
пазы́рыліся |
ж. |
пазы́рылася |
н. |
пазы́рылася |
Загадны лад |
2-я ас. |
пазы́рся |
пазы́рцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
пазы́рыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
пазы́рыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
пазы́ру |
пазы́рым |
2-я ас. |
пазы́рыш |
пазы́рыце |
3-я ас. |
пазы́рыць |
пазы́раць |
Прошлы час |
м. |
пазы́рыў |
пазы́рылі |
ж. |
пазы́рыла |
н. |
пазы́рыла |
Загадны лад |
2-я ас. |
пазы́р |
пазы́рце |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
пазы́рыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
пазыўні́ца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пазыўні́ца |
пазыўні́цы |
Р. |
пазыўні́цы |
пазыўні́ц |
Д. |
пазыўні́цы |
пазыўні́цам |
В. |
пазыўні́цу |
пазыўні́ц |
Т. |
пазыўні́цай пазыўні́цаю |
пазыўні́цамі |
М. |
пазыўні́цы |
пазыўні́цах |
Крыніцы:
piskunou2012.
пазыўны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
пазыўны́ |
пазыўна́я |
пазыўно́е |
пазыўны́я |
Р. |
пазыўно́га |
пазыўно́й пазыўно́е |
пазыўно́га |
пазыўны́х |
Д. |
пазыўно́му |
пазыўно́й |
пазыўно́му |
пазыўны́м |
В. |
пазыўны́ (неадуш.) пазыўно́га (адуш.) |
пазыўну́ю |
пазыўно́е |
пазыўны́я (неадуш.) пазыўны́х (адуш.) |
Т. |
пазыўны́м |
пазыўно́й пазыўно́ю |
пазыўны́м |
пазыўны́мі |
М. |
пазыўны́м |
пазыўно́й |
пазыўны́м |
пазыўны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
пазыўны́я
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
|
мн. |
- |
Н. |
пазыўны́я |
Р. |
пазыўны́х |
Д. |
пазыўны́м |
В. |
пазыўны́я |
Т. |
пазыўны́мі |
М. |
пазыўны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012.
пазыхо́дзіць
дзеяслоў, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
- |
пазыхо́дзім |
2-я ас. |
- |
пазыхо́дзіце |
3-я ас. |
- |
пазыхо́дзяць |
Прошлы час |
м. |
пазыхо́дзіў |
пазыхо́дзілі |
ж. |
пазыхо́дзіла |
н. |
пазыхо́дзіла |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
пазыхо́дзіўшы |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.
пазыча́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
пазыча́льнік |
пазыча́льнікі |
Р. |
пазыча́льніка |
пазыча́льнікаў |
Д. |
пазыча́льніку |
пазыча́льнікам |
В. |
пазыча́льніка |
пазыча́льнікаў |
Т. |
пазыча́льнікам |
пазыча́льнікамі |
М. |
пазыча́льніку |
пазыча́льніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.