пазыўні́ца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
| пазыўні́ца | пазыўні́цы | |
| пазыўні́цы | пазыўні́ц | |
| пазыўні́цы | пазыўні́цам | |
| пазыўні́цу | пазыўні́ц | |
| пазыўні́цай пазыўні́цаю |
пазыўні́цамі | |
| пазыўні́цы | пазыўні́цах |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)