пазырчэ́ць

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. пазырчы́ць пазырча́ць
Прошлы час
м. пазырчэ́ў пазырчэ́лі
ж. пазырчэ́ла
н. пазырчэ́ла
Дзеепрыслоўе
прош. час пазырчэ́ўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)