Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёзілмнопрстухшыэюя’

кумы́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кумы́цкі кумы́цкая кумы́цкае кумы́цкія
Р. кумы́цкага кумы́цкай
кумы́цкае		 кумы́цкага кумы́цкіх
Д. кумы́цкаму кумы́цкай кумы́цкаму кумы́цкім
В. кумы́цкі (неадуш.)
кумы́цкага (адуш.)		 кумы́цкую кумы́цкае кумы́цкія (неадуш.)
кумы́цкіх (адуш.)
Т. кумы́цкім кумы́цкай
кумы́цкаю		 кумы́цкім кумы́цкімі
М. кумы́цкім кумы́цкай кумы́цкім кумы́цкіх

Крыніцы: piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кумы́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. кумы́чка кумы́чкі
Р. кумы́чкі кумы́чак
Д. кумы́чцы кумы́чкам
В. кумы́чку кумы́чак
Т. кумы́чкай
кумы́чкаю		 кумы́чкамі
М. кумы́чцы кумы́чках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кумэ́днічаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кумэ́днічаю кумэ́днічаем
2-я ас. кумэ́днічаеш кумэ́днічаеце
3-я ас. кумэ́днічае кумэ́днічаюць
Прошлы час
м. кумэ́днічаў кумэ́днічалі
ж. кумэ́днічала
н. кумэ́днічала
Загадны лад
2-я ас. кумэ́днічай кумэ́днічайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час кумэ́днічаючы

Крыніцы: piskunou2012.

кумяльга́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. кумяльга́н
Р. кумяльга́на
Д. кумяльга́ну
В. кумяльга́на
Т. кумяльга́нам
М. кумяльга́не

Крыніцы: piskunou2012.

ку́н

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. ку́н
Р. ку́ну
Д. ку́ну
В. ку́н
Т. ку́нам
М. ку́не

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012.

ку́на

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ку́на ку́ны
Р. ку́ны ку́н
Д. ку́не ку́нам
В. ку́ну ку́н
Т. ку́най
ку́наю		 ку́намі
М. ку́не ку́нах

Крыніцы: piskunou2012.

ку́на

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. ку́на ку́ны
Р. ку́ны ку́н
Д. ку́не ку́нам
В. ку́ну ку́ны
Т. ку́най
ку́наю		 ку́намі
М. ку́не ку́нах

Крыніцы: piskunou2012.

Куна́ва

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Куна́ва
Р. Куна́вы
Д. Куна́ве
В. Куна́ву
Т. Куна́вай
Куна́ваю
М. Куна́ве

куна́да

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. куна́да
Р. куна́ды
Д. куна́дзе
В. куна́ду
Т. куна́дай
куна́даю
М. куна́дзе

Крыніцы: piskunou2012.

куна́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. куна́к кунакі́
Р. кунака́ кунако́ў
Д. кунаку́ кунака́м
В. кунака́ кунако́ў
Т. кунако́м кунака́мі
М. кунаку́ кунака́х

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.