кумяльга́н

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. кумяльга́н
Р. кумяльга́на
Д. кумяльга́ну
В. кумяльга́на
Т. кумяльга́нам
М. кумяльга́не

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)