кумэ́днічаць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. кумэ́днічаю кумэ́днічаем
2-я ас. кумэ́днічаеш кумэ́днічаеце
3-я ас. кумэ́днічае кумэ́днічаюць
Прошлы час
м. кумэ́днічаў кумэ́днічалі
ж. кумэ́днічала
н. кумэ́днічала
Загадны лад
2-я ас. кумэ́днічай кумэ́днічайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час кумэ́днічаючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)