перадвы́значаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
перадвы́значаны |
перадвы́значаная |
перадвы́значанае |
перадвы́значаныя |
| Р. |
перадвы́значанага |
перадвы́значанай
перадвы́значанае |
перадвы́значанага |
перадвы́значаных |
| Д. |
перадвы́значанаму |
перадвы́значанай |
перадвы́значанаму |
перадвы́значаным |
| В. |
перадвы́значаны (неадуш.)
перадвы́значанага (адуш.) |
перадвы́значаную |
перадвы́значанае |
перадвы́значаныя (неадуш.)
перадвы́значаных (адуш.) |
| Т. |
перадвы́значаным |
перадвы́значанай
перадвы́значанаю |
перадвы́значаным |
перадвы́значанымі |
| М. |
перадвы́значаным |
перадвы́значанай |
перадвы́значаным |
перадвы́значаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
перадвызнача́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
перадвызнача́ецца |
перадвызнача́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
перадвызнача́ўся |
перадвызнача́ліся |
| ж. |
перадвызнача́лася |
| н. |
перадвызнача́лася |
Крыніцы:
piskunou2012.
перадвызнача́ць
‘прадвызначаць што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перадвызнача́ю |
перадвызнача́ем |
| 2-я ас. |
перадвызнача́еш |
перадвызнача́еце |
| 3-я ас. |
перадвызнача́е |
перадвызнача́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
перадвызнача́ў |
перадвызнача́лі |
| ж. |
перадвызнача́ла |
| н. |
перадвызнача́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
перадвызнача́й |
перадвызнача́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
перадвызнача́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
перадвы́значыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
перадвы́значыцца |
перадвы́значацца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
перадвы́значыўся |
перадвы́значыліся |
| ж. |
перадвы́значылася |
| н. |
перадвы́значылася |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
перадвы́значыўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
перадвы́значыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перадвы́значу |
перадвы́значым |
| 2-я ас. |
перадвы́значыш |
перадвы́значыце |
| 3-я ас. |
перадвы́значыць |
перадвы́значаць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
перадвы́значыў |
перадвы́значылі |
| ж. |
перадвы́значыла |
| н. |
перадвы́значыла |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
перадвы́значыўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
перадвызначэ́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
перадвызначэ́нне |
| Р. |
перадвызначэ́ння |
| Д. |
перадвызначэ́нню |
| В. |
перадвызначэ́нне |
| Т. |
перадвызначэ́ннем |
| М. |
перадвызначэ́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
перадвыхадны́
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
перадвыхадны́ |
перадвыхадна́я |
перадвыхадно́е |
перадвыхадны́я |
| Р. |
перадвыхадно́га |
перадвыхадно́й
перадвыхадно́е |
перадвыхадно́га |
перадвыхадны́х |
| Д. |
перадвыхадно́му |
перадвыхадно́й |
перадвыхадно́му |
перадвыхадны́м |
| В. |
перадвыхадны́ (неадуш.)
перадвыхадно́га (адуш.) |
перадвыхадну́ю |
перадвыхадно́е |
перадвыхадны́я (неадуш.)
перадвыхадны́х (адуш.) |
| Т. |
перадвыхадны́м |
перадвыхадно́й
перадвыхадно́ю |
перадвыхадны́м |
перадвыхадны́мі |
| М. |
перадвыхадны́м |
перадвыхадно́й |
перадвыхадны́м |
перадвыхадны́х |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.