Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-

абезрухо́ўленне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. абезрухо́ўленне
Р. абезрухо́ўлення
Д. абезрухо́ўленню
В. абезрухо́ўленне
Т. абезрухо́ўленнем
М. абезрухо́ўленні

Крыніцы: piskunou2012.

абезрухо́ўлены

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абезрухо́ўлены абезрухо́ўленая абезрухо́ўленае абезрухо́ўленыя
Р. абезрухо́ўленага абезрухо́ўленай
абезрухо́ўленае		 абезрухо́ўленага абезрухо́ўленых
Д. абезрухо́ўленаму абезрухо́ўленай абезрухо́ўленаму абезрухо́ўленым
В. абезрухо́ўлены (неадуш.)
абезрухо́ўленага (адуш.)		 абезрухо́ўленую абезрухо́ўленае абезрухо́ўленыя (неадуш.)
абезрухо́ўленых (адуш.)
Т. абезрухо́ўленым абезрухо́ўленай
абезрухо́ўленаю		 абезрухо́ўленым абезрухо́ўленымі
М. абезрухо́ўленым абезрухо́ўленай абезрухо́ўленым абезрухо́ўленых

Крыніцы: piskunou2012.

абезрухо́ўлены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абезрухо́ўлены абезрухо́ўленая абезрухо́ўленае абезрухо́ўленыя
Р. абезрухо́ўленага абезрухо́ўленай
абезрухо́ўленае		 абезрухо́ўленага абезрухо́ўленых
Д. абезрухо́ўленаму абезрухо́ўленай абезрухо́ўленаму абезрухо́ўленым
В. абезрухо́ўлены (неадуш.)
абезрухо́ўленага (адуш.)		 абезрухо́ўленую абезрухо́ўленае абезрухо́ўленыя (неадуш.)
абезрухо́ўленых (адуш.)
Т. абезрухо́ўленым абезрухо́ўленай
абезрухо́ўленаю		 абезрухо́ўленым абезрухо́ўленымі
М. абезрухо́ўленым абезрухо́ўленай абезрухо́ўленым абезрухо́ўленых

Крыніцы: piskunou2012.

абезрухо́ўлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. абезрухо́ўлены абезрухо́ўленая абезрухо́ўленае абезрухо́ўленыя
Р. абезрухо́ўленага абезрухо́ўленай
абезрухо́ўленае		 абезрухо́ўленага абезрухо́ўленых
Д. абезрухо́ўленаму абезрухо́ўленай абезрухо́ўленаму абезрухо́ўленым
В. абезрухо́ўлены (неадуш.)
абезрухо́ўленага (адуш.)		 абезрухо́ўленую абезрухо́ўленае абезрухо́ўленыя (неадуш.)
абезрухо́ўленых (адуш.)
Т. абезрухо́ўленым абезрухо́ўленай
абезрухо́ўленаю		 абезрухо́ўленым абезрухо́ўленымі
М. абезрухо́ўленым абезрухо́ўленай абезрухо́ўленым абезрухо́ўленых

Крыніцы: piskunou2012.

абезрухо́ўліванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. абезрухо́ўліванне
Р. абезрухо́ўлівання
Д. абезрухо́ўліванню
В. абезрухо́ўліванне
Т. абезрухо́ўліваннем
М. абезрухо́ўліванні

Крыніцы: piskunou2012.

абезрухо́ўлівацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абезрухо́ўліваюся абезрухо́ўліваемся
2-я ас. абезрухо́ўліваешся абезрухо́ўліваецеся
3-я ас. абезрухо́ўліваецца абезрухо́ўліваюцца
Прошлы час
м. абезрухо́ўліваўся абезрухо́ўліваліся
ж. абезрухо́ўлівалася
н. абезрухо́ўлівалася
Загадны лад
2-я ас. абезрухо́ўлівайся абезрухо́ўлівайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час абезрухо́ўліваючыся

Крыніцы: piskunou2012.

абезрухо́ўліваць

‘пазбаўляць руху каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. абезрухо́ўліваю абезрухо́ўліваем
2-я ас. абезрухо́ўліваеш абезрухо́ўліваеце
3-я ас. абезрухо́ўлівае абезрухо́ўліваюць
Прошлы час
м. абезрухо́ўліваў абезрухо́ўлівалі
ж. абезрухо́ўлівала
н. абезрухо́ўлівала
Загадны лад
2-я ас. абезрухо́ўлівай абезрухо́ўлівайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час абезрухо́ўліваючы

Крыніцы: piskunou2012.

аб’е́кт

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. аб’е́кт аб’е́кты
Р. аб’е́кта аб’е́ктаў
Д. аб’е́кту аб’е́ктам
В. аб’е́кт аб’е́кты
Т. аб’е́ктам аб’е́ктамі
М. аб’е́кце аб’е́ктах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

аб’ектаахо́ўны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аб’ектаахо́ўны аб’ектаахо́ўная аб’ектаахо́ўнае аб’ектаахо́ўныя
Р. аб’ектаахо́ўнага аб’ектаахо́ўнай
аб’ектаахо́ўнае		 аб’ектаахо́ўнага аб’ектаахо́ўных
Д. аб’ектаахо́ўнаму аб’ектаахо́ўнай аб’ектаахо́ўнаму аб’ектаахо́ўным
В. аб’ектаахо́ўны (неадуш.)
аб’ектаахо́ўнага (адуш.)		 аб’ектаахо́ўную аб’ектаахо́ўнае аб’ектаахо́ўныя (неадуш.)
аб’ектаахо́ўных (адуш.)
Т. аб’ектаахо́ўным аб’ектаахо́ўнай
аб’ектаахо́ўнаю		 аб’ектаахо́ўным аб’ектаахо́ўнымі
М. аб’ектаахо́ўным аб’ектаахо́ўнай аб’ектаахо́ўным аб’ектаахо́ўных

Крыніцы: piskunou2012.

аб’ектава́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. аб’ектава́ны аб’ектава́ная аб’ектава́нае аб’ектава́ныя
Р. аб’ектава́нага аб’ектава́най
аб’ектава́нае		 аб’ектава́нага аб’ектава́ных
Д. аб’ектава́наму аб’ектава́най аб’ектава́наму аб’ектава́ным
В. аб’ектава́ны
аб’ектава́нага		 аб’ектава́ную аб’ектава́нае аб’ектава́ныя
Т. аб’ектава́ным аб’ектава́най
аб’ектава́наю		 аб’ектава́ным аб’ектава́нымі
М. аб’ектава́ным аб’ектава́най аб’ектава́ным аб’ектава́ных