Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёікмноухыьэюя
бгдкнпрсхц

Цу́пер

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Цу́пер
Р. Цу́пера
Д. Цу́перу
В. Цу́пер
Т. Цу́перам
М. Цу́перы

цу́пкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. цу́пкі цу́пкая цу́пкае цу́пкія
Р. цу́пкага цу́пкай
цу́пкае		 цу́пкага цу́пкіх
Д. цу́пкаму цу́пкай цу́пкаму цу́пкім
В. цу́пкі (неадуш.)
цу́пкага (адуш.)		 цу́пкую цу́пкае цу́пкія (неадуш.)
цу́пкіх (адуш.)
Т. цу́пкім цу́пкай
цу́пкаю		 цу́пкім цу́пкімі
М. цу́пкім цу́пкай цу́пкім цу́пкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цу́пнуцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. цу́пнуся цу́пнемся
2-я ас. цу́пнешся цу́пнецеся
3-я ас. цу́пнецца цу́пнуцца
Прошлы час
м. цу́пнуўся цу́пнуліся
ж. цу́пнулася
н. цу́пнулася
Загадны лад
2-я ас. цу́пніся цу́пніцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час цу́пнуўшыся

Крыніцы: piskunou2012.

цу́пнуць

‘стукнуць, прыбіць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. цу́пну цу́пнем
2-я ас. цу́пнеш цу́пнеце
3-я ас. цу́пне цу́пнуць
Прошлы час
м. цу́пнуў цу́пнулі
ж. цу́пнула
н. цу́пнула
Загадны лад
2-я ас. цу́пні цу́пніце
Дзеепрыслоўе
прош. час цу́пнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

цу́р

выклічнік

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.

цура́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. цура́
Р. цуры́
Д. цуры́
В. цуру́
Т. цуро́й
цуро́ю
М. цуры́

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цурава́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. цурава́нне
Р. цурава́ння
Д. цурава́нню
В. цурава́нне
Т. цурава́ннем
М. цурава́нні

Крыніцы: piskunou2012.

цура́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. цура́нне цура́нні
Р. цура́ння цура́нняў
Д. цура́нню цура́нням
В. цура́нне цура́нні
Т. цура́ннем цура́ннямі
М. цура́нні цура́ннях

Крыніцы: piskunou2012.

цура́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. цура́юся цура́емся
2-я ас. цура́ешся цура́ецеся
3-я ас. цура́ецца цура́юцца
Прошлы час
м. цура́ўся цура́ліся
ж. цура́лася
н. цура́лася
Загадны лад
2-я ас. цура́йся цура́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час цура́ючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

цу́рачка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. цу́рачка цу́рачкі
Р. цу́рачкі цу́рачак
Д. цу́рачцы цу́рачкам
В. цу́рачку цу́рачкі
Т. цу́рачкай
цу́рачкаю		 цу́рачкамі
М. цу́рачцы цу́рачках

Крыніцы: piskunou2012, tsblm1996.