цу́пнуць
‘стукнуць, прыбіць каго-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Будучы час | ||
---|---|---|
цу́пну | цу́пнем | |
цу́пнеш | цу́пнеце | |
цу́пне | цу́пнуць | |
Прошлы час | ||
цу́пнуў | цу́пнулі | |
цу́пнула | ||
цу́пнула | ||
Загадны лад | ||
цу́пні | цу́пніце | |
Дзеепрыслоўе | ||
цу́пнуўшы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)