цу́пнуць

‘стукнуць, прыбіць каго-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. цу́пну цу́пнем
2-я ас. цу́пнеш цу́пнеце
3-я ас. цу́пне цу́пнуць
Прошлы час
м. цу́пнуў цу́пнулі
ж. цу́пнула
н. цу́пнула
Загадны лад
2-я ас. цу́пні цу́пніце
Дзеепрыслоўе
прош. час цу́пнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)