цура́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
цура́нне | цура́нні | |
цура́ння | цура́нняў | |
цура́нню | цура́нням | |
цура́нне | цура́нні | |
цура́ннем | цура́ннямі | |
цура́нні | цура́ннях |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)