цурава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
цурава́нне | |
цурава́ння | |
цурава́нню | |
цурава́нне | |
цурава́ннем | |
цурава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
цурава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
цурава́нне | |
цурава́ння | |
цурава́нню | |
цурава́нне | |
цурава́ннем | |
цурава́нні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)