узаемаўзго́днены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узаемаўзго́днены |
узаемаўзго́дненая |
узаемаўзго́дненае |
узаемаўзго́дненыя |
| Р. |
узаемаўзго́дненага |
узаемаўзго́дненай
узаемаўзго́дненае |
узаемаўзго́дненага |
узаемаўзго́дненых |
| Д. |
узаемаўзго́дненаму |
узаемаўзго́дненай |
узаемаўзго́дненаму |
узаемаўзго́дненым |
| В. |
узаемаўзго́днены (неадуш.)
узаемаўзго́дненага (адуш.) |
узаемаўзго́дненую |
узаемаўзго́дненае |
узаемаўзго́дненыя (неадуш.)
узаемаўзго́дненых (адуш.) |
| Т. |
узаемаўзго́дненым |
узаемаўзго́дненай
узаемаўзго́дненаю |
узаемаўзго́дненым |
узаемаўзго́дненымі |
| М. |
узаемаўзго́дненым |
узаемаўзго́дненай |
узаемаўзго́дненым |
узаемаўзго́дненых |
Крыніцы:
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsbm1984.
узаемаўздзе́янне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
узаемаўздзе́янне |
узаемаўздзе́янні |
| Р. |
узаемаўздзе́яння |
узаемаўздзе́янняў |
| Д. |
узаемаўздзе́янню |
узаемаўздзе́янням |
| В. |
узаемаўздзе́янне |
узаемаўздзе́янні |
| Т. |
узаемаўздзе́яннем |
узаемаўздзе́яннямі |
| М. |
узаемаўздзе́янні |
узаемаўздзе́яннях |
Крыніцы:
piskunou2012.
узаемаўплыва́ць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узаемаўплыва́ю |
узаемаўплыва́ем |
| 2-я ас. |
узаемаўплыва́еш |
узаемаўплыва́еце |
| 3-я ас. |
узаемаўплыва́е |
узаемаўплыва́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
узаемаўплыва́ў |
узаемаўплыва́лі |
| ж. |
узаемаўплыва́ла |
| н. |
узаемаўплыва́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
узаемаўплыва́й |
узаемаўплыва́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
узаемаўплыва́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
узаемаўплы́ў
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
узаемаўплы́ў |
| Р. |
узаемаўплы́ву |
| Д. |
узаемаўплы́ву |
| В. |
узаемаўплы́ў |
| Т. |
узаемаўплы́вам |
| М. |
узаемаўплы́ве |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узае́міны
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
узае́міны |
| Р. |
узае́мін |
| Д. |
узае́мінам |
| В. |
узае́міны |
| Т. |
узае́мінамі |
| М. |
узае́мінах |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012.
узае́мна
прыслоўе, утворана ад прыметніка
| станоўч. |
выш. |
найвыш. |
| узае́мна |
- |
- |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
узае́мнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
узае́мнасць |
| Р. |
узае́мнасці |
| Д. |
узае́мнасці |
| В. |
узае́мнасць |
| Т. |
узае́мнасцю |
| М. |
узае́мнасці |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
узае́мны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узае́мны |
узае́мная |
узае́мнае |
узае́мныя |
| Р. |
узае́мнага |
узае́мнай
узае́мнае |
узае́мнага |
узае́мных |
| Д. |
узае́мнаму |
узае́мнай |
узае́мнаму |
узае́мным |
| В. |
узае́мны (неадуш.)
узае́мнага (адуш.) |
узае́мную |
узае́мнае |
узае́мныя (неадуш.)
узае́мных (адуш.) |
| Т. |
узае́мным |
узае́мнай
узае́мнаю |
узае́мным |
узае́мнымі |
| М. |
узае́мным |
узае́мнай |
узае́мным |
узае́мных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уза́йм
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
уза́йм |
| Р. |
уза́йму |
| Д. |
уза́йму |
| В. |
уза́йм |
| Т. |
уза́ймам |
| М. |
уза́йме |
Крыніцы:
piskunou2012.
узакане́нне
‘пастанова’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
узакане́нне |
узакане́нні |
| Р. |
узакане́ння |
узакане́нняў |
| Д. |
узакане́нню |
узакане́нням |
| В. |
узакане́нне |
узакане́нні |
| Т. |
узакане́ннем |
узакане́ннямі |
| М. |
узакане́нні |
узакане́ннях |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.