узаемаўзго́днены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. узаемаўзго́днены узаемаўзго́дненая узаемаўзго́дненае узаемаўзго́дненыя
Р. узаемаўзго́дненага узаемаўзго́дненай
узаемаўзго́дненае		 узаемаўзго́дненага узаемаўзго́дненых
Д. узаемаўзго́дненаму узаемаўзго́дненай узаемаўзго́дненаму узаемаўзго́дненым
В. узаемаўзго́днены (неадуш.)
узаемаўзго́дненага (адуш.)		 узаемаўзго́дненую узаемаўзго́дненае узаемаўзго́дненыя (неадуш.)
узаемаўзго́дненых (адуш.)
Т. узаемаўзго́дненым узаемаўзго́дненай
узаемаўзго́дненаю		 узаемаўзго́дненым узаемаўзго́дненымі
М. узаемаўзго́дненым узаемаўзго́дненай узаемаўзго́дненым узаемаўзго́дненых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)