Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

Зяня́пішы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Зяня́пішы
Р. Зяня́пішаў
Д. Зяня́пішам
В. Зяня́пішы
Т. Зяня́пішамі
М. Зяня́пішах

зя́па

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. зя́па зя́пы
Р. зя́пы зя́п
Д. зя́пе зя́пам
В. зя́пу зя́пы
Т. зя́пай
зя́паю
зя́памі
М. зя́пе зя́пах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зя́паць

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. зя́паю зя́паем
2-я ас. зя́паеш зя́паеце
3-я ас. зя́пае зя́паюць
Прошлы час
м. зя́паў зя́палі
ж. зя́пала
н. зя́пала
Загадны лад
2-я ас. зя́пай зя́пайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час зя́паючы

Крыніцы: piskunou2012.

зя́пла

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. зя́пла зя́плы
Р. зя́пла зя́плаў
Д. зя́плу зя́плам
В. зя́пла зя́плы
Т. зя́плам зя́пламі
М. зя́пле зя́плах

Крыніцы: piskunou2012.

зя́пнуць

‘пазяхнуць; бяссільна крыкнуць, крыкліва і без сэнсу прагаварыць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. зя́пну зя́пнем
2-я ас. зя́пнеш зя́пнеце
3-я ас. зя́пне зя́пнуць
Прошлы час
м. зя́пнуў зя́пнулі
ж. зя́пнула
н. зя́пнула
Загадны лад
2-я ас. зя́пні зя́пніце
Дзеепрыслоўе
прош. час зя́пнуўшы

Крыніцы: piskunou2012.

зярнё́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зярнё́ны зярнё́ная зярнё́нае зярнё́ныя
Р. зярнё́нага зярнё́най
зярнё́нае
зярнё́нага зярнё́ных
Д. зярнё́наму зярнё́най зярнё́наму зярнё́ным
В. зярнё́ны (неадуш.)
зярнё́нага (адуш.)
зярнё́ную зярнё́нае зярнё́ныя (неадуш.)
зярнё́ных (адуш.)
Т. зярнё́ным зярнё́най
зярнё́наю
зярнё́ным зярнё́нымі
М. зярнё́ным зярнё́най зярнё́ным зярнё́ных

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

зярнё́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зярнё́ны зярнё́ная зярнё́нае зярнё́ныя
Р. зярнё́нага зярнё́най
зярнё́нае
зярнё́нага зярнё́ных
Д. зярнё́наму зярнё́най зярнё́наму зярнё́ным
В. зярнё́ны (неадуш.)
зярнё́нага (адуш.)
зярнё́ную зярнё́нае зярнё́ныя (неадуш.)
зярнё́ных (адуш.)
Т. зярнё́ным зярнё́най
зярнё́наю
зярнё́ным зярнё́нымі
М. зярнё́ным зярнё́най зярнё́ным зярнё́ных

Кароткая форма: зярнё́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

зярні́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зярні́льны зярні́льная зярні́льнае зярні́льныя
Р. зярні́льнага зярні́льнай
зярні́льнае
зярні́льнага зярні́льных
Д. зярні́льнаму зярні́льнай зярні́льнаму зярні́льным
В. зярні́льны (неадуш.)
зярні́льнага (адуш.)
зярні́льную зярні́льнае зярні́льныя (неадуш.)
зярні́льных (адуш.)
Т. зярні́льным зярні́льнай
зярні́льнаю
зярні́льным зярні́льнымі
М. зярні́льным зярні́льнай зярні́льным зярні́льных

Крыніцы: piskunou2012.

зярні́стасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. зярні́стасць
Р. зярні́стасці
Д. зярні́стасці
В. зярні́стасць
Т. зярні́стасцю
М. зярні́стасці

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

зярні́сты

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. зярні́сты зярні́стая зярні́стае зярні́стыя
Р. зярні́стага зярні́стай
зярні́стае
зярні́стага зярні́стых
Д. зярні́стаму зярні́стай зярні́стаму зярні́стым
В. зярні́сты (неадуш.)
зярні́стага (адуш.)
зярні́стую зярні́стае зярні́стыя (неадуш.)
зярні́стых (адуш.)
Т. зярні́стым зярні́стай
зярні́стаю
зярні́стым зярні́стымі
М. зярні́стым зярні́стай зярні́стым зярні́стых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.