Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзілмноруыэюя-’ 
аеіоуыэюя

знату́жаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. знату́жаны знату́жаная знату́жанае знату́жаныя
Р. знату́жанага знату́жанай
знату́жанае		 знату́жанага знату́жаных
Д. знату́жанаму знату́жанай знату́жанаму знату́жаным
В. знату́жаны (неадуш.)
знату́жанага (адуш.)		 знату́жаную знату́жанае знату́жаныя (неадуш.)
знату́жаных (адуш.)
Т. знату́жаным знату́жанай
знату́жанаю		 знату́жаным знату́жанымі
М. знату́жаным знату́жанай знату́жаным знату́жаных

Кароткая форма: знату́жана.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

знатужа́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. знатужа́юся знатужа́емся
2-я ас. знатужа́ешся знатужа́ецеся
3-я ас. знатужа́ецца знатужа́юцца
Прошлы час
м. знатужа́ўся знатужа́ліся
ж. знатужа́лася
н. знатужа́лася
Загадны лад
2-я ас. знатужа́йся знатужа́йцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час знатужа́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

знатужа́ць

‘надрываць, падрываць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. знатужа́ю знатужа́ем
2-я ас. знатужа́еш знатужа́еце
3-я ас. знатужа́е знатужа́юць
Прошлы час
м. знатужа́ў знатужа́лі
ж. знатужа́ла
н. знатужа́ла
Загадны лад
2-я ас. знатужа́й знатужа́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час знатужа́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

знату́жвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. знату́жваюся знату́жваемся
2-я ас. знату́жваешся знату́жваецеся
3-я ас. знату́жваецца знату́жваюцца
Прошлы час
м. знату́жваўся знату́жваліся
ж. знату́жвалася
н. знату́жвалася
Загадны лад
2-я ас. знату́жвайся знату́жвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час знату́жваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

знату́жваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. знату́жваю знату́жваем
2-я ас. знату́жваеш знату́жваеце
3-я ас. знату́жвае знату́жваюць
Прошлы час
м. знату́жваў знату́жвалі
ж. знату́жвала
н. знату́жвала
Загадны лад
2-я ас. знату́жвай знату́жвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час знату́жваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

знату́жыцца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. знату́жуся знату́жымся
2-я ас. знату́жышся знату́жыцеся
3-я ас. знату́жыцца знату́жацца
Прошлы час
м. знату́жыўся знату́жыліся
ж. знату́жылася
н. знату́жылася
Загадны лад
2-я ас. знату́жся знату́жцеся
Дзеепрыслоўе
прош. час знату́жыўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

знату́жыць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. знату́жу знату́жым
2-я ас. знату́жыш знату́жыце
3-я ас. знату́жыць знату́жаць
Прошлы час
м. знату́жыў знату́жылі
ж. знату́жыла
н. знату́жыла
Загадны лад
2-я ас. знату́ж знату́жце
Дзеепрыслоўе
прош. час знату́жыўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

знату́раны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. знату́раны знату́раная знату́ранае знату́раныя
Р. знату́ранага знату́ранай
знату́ранае		 знату́ранага знату́раных
Д. знату́ранаму знату́ранай знату́ранаму знату́раным
В. знату́раны (неадуш.)
знату́ранага (адуш.)		 знату́раную знату́ранае знату́раныя (неадуш.)
знату́раных (адуш.)
Т. знату́раным знату́ранай
знату́ранаю		 знату́раным знату́ранымі
М. знату́раным знату́ранай знату́раным знату́раных

Крыніцы: piskunou2012.

знату́рвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. знату́рваюся знату́рваемся
2-я ас. знату́рваешся знату́рваецеся
3-я ас. знату́рваецца знату́рваюцца
Прошлы час
м. знату́рваўся знату́рваліся
ж. знату́рвалася
н. знату́рвалася
Загадны лад
2-я ас. знату́рвайся знату́рвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час знату́рваючыся

Крыніцы: piskunou2012.

знату́рваць

‘прывучаць каго-небудзь да ўпартасці’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. знату́рваю знату́рваем
2-я ас. знату́рваеш знату́рваеце
3-я ас. знату́рвае знату́рваюць
Прошлы час
м. знату́рваў знату́рвалі
ж. знату́рвала
н. знату́рвала
Загадны лад
2-я ас. знату́рвай знату́рвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час знату́рваючы

Крыніцы: piskunou2012.