аса́міцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
аса́млюся |
аса́мімся |
2-я ас. |
аса́мішся |
аса́міцеся |
3-я ас. |
аса́міцца |
аса́мяцца |
Прошлы час |
м. |
аса́міўся |
аса́міліся |
ж. |
аса́мілася |
н. |
аса́мілася |
Загадны лад |
2-я ас. |
аса́мся |
аса́мцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
аса́мячыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
аса́міцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
аса́млюся |
аса́мімся |
2-я ас. |
аса́мішся |
аса́міцеся |
3-я ас. |
аса́міцца |
аса́мяцца |
Прошлы час |
м. |
аса́міўся |
аса́міліся |
ж. |
аса́мілася |
н. |
аса́мілася |
Загадны лад |
2-я ас. |
аса́мся |
аса́мцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
аса́міўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
аса́мка
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
аса́мка |
аса́мкі |
Р. |
аса́мкі |
аса́мак |
Д. |
аса́мцы |
аса́мкам |
В. |
аса́мку |
аса́мак |
Т. |
аса́мкай аса́мкаю |
аса́мкамі |
М. |
аса́мцы |
аса́мках |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012.
асамо́тненасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
асамо́тненасць |
Р. |
асамо́тненасці |
Д. |
асамо́тненасці |
В. |
асамо́тненасць |
Т. |
асамо́тненасцю |
М. |
асамо́тненасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
асамо́тненне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
асамо́тненне |
асамо́тненні |
Р. |
асамо́тнення |
асамо́тненняў |
Д. |
асамо́тненню |
асамо́тненням |
В. |
асамо́тненне |
асамо́тненні |
Т. |
асамо́тненнем |
асамо́тненнямі |
М. |
асамо́тненні |
асамо́тненнях |
Крыніцы:
piskunou2012.
асамо́тнены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
асамо́тнены |
асамо́тненая |
асамо́тненае |
асамо́тненыя |
Р. |
асамо́тненага |
асамо́тненай асамо́тненае |
асамо́тненага |
асамо́тненых |
Д. |
асамо́тненаму |
асамо́тненай |
асамо́тненаму |
асамо́тненым |
В. |
асамо́тнены (неадуш.) асамо́тненага (адуш.) |
асамо́тненую |
асамо́тненае |
асамо́тненыя (неадуш.) асамо́тненых (адуш.) |
Т. |
асамо́тненым |
асамо́тненай асамо́тненаю |
асамо́тненым |
асамо́тненымі |
М. |
асамо́тненым |
асамо́тненай |
асамо́тненым |
асамо́тненых |
Крыніцы:
piskunou2012.
асамо́тніцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
Будучы час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
асамо́тнюся |
асамо́тнімся |
2-я ас. |
асамо́тнішся |
асамо́тніцеся |
3-я ас. |
асамо́тніцца |
асамо́тняцца |
Прошлы час |
м. |
асамо́тніўся |
асамо́тніліся |
ж. |
асамо́тнілася |
н. |
асамо́тнілася |
Загадны лад |
2-я ас. |
асамо́тніся |
асамо́тніцеся |
Дзеепрыслоўе |
прош. час |
асамо́тніўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.