асамо́тненне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. асамо́тненне асамо́тненні
Р. асамо́тнення асамо́тненняў
Д. асамо́тненню асамо́тненням
В. асамо́тненне асамо́тненні
Т. асамо́тненнем асамо́тненнямі
М. асамо́тненні асамо́тненнях

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)