Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдежзійклмнопрстуўфхцчшэюя-
авгеёілнорстуцчшыэя-’

апраўда́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апраўда́юся апраўда́емся
2-я ас. апраўда́ешся апраўда́ецеся
3-я ас. апраўда́ецца апраўда́юцца
Прошлы час
м. апраўда́ўся апраўда́ліся
ж. апраўда́лася
н. апраўда́лася
Дзеепрыслоўе
прош. час апраўда́ўшыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апраўда́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. апраўда́ю апраўда́ем
2-я ас. апраўда́еш апраўда́еце
3-я ас. апраўда́е апраўда́юць
Прошлы час
м. апраўда́ў апраўда́лі
ж. апраўда́ла
н. апраўда́ла
Загадны лад
2-я ас. апраўда́й апраўда́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час апраўда́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апра́ўдванне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. апра́ўдванне апра́ўдванні
Р. апра́ўдвання апра́ўдванняў
Д. апра́ўдванню апра́ўдванням
В. апра́ўдванне апра́ўдванні
Т. апра́ўдваннем апра́ўдваннямі
М. апра́ўдванні апра́ўдваннях

Крыніцы: piskunou2012.

апра́ўдвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. апра́ўдваюся апра́ўдваемся
2-я ас. апра́ўдваешся апра́ўдваецеся
3-я ас. апра́ўдваецца апра́ўдваюцца
Прошлы час
м. апра́ўдваўся апра́ўдваліся
ж. апра́ўдвалася
н. апра́ўдвалася
Загадны лад
2-я ас. апра́ўдвайся апра́ўдвайцеся
Дзеепрыслоўе
цяп. час апра́ўдваючыся

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апра́ўдваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. апра́ўдваю апра́ўдваем
2-я ас. апра́ўдваеш апра́ўдваеце
3-я ас. апра́ўдвае апра́ўдваюць
Прошлы час
м. апра́ўдваў апра́ўдвалі
ж. апра́ўдвала
н. апра́ўдвала
Загадны лад
2-я ас. апра́ўдвай апра́ўдвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час апра́ўдваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

апра́ўка

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. апра́ўка апра́ўкі
Р. апра́ўкі апра́вак
Д. апра́ўцы апра́ўкам
В. апра́ўку апра́ўкі
Т. апра́ўкай
апра́ўкаю		 апра́ўкамі
М. апра́ўцы апра́ўках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

апраўле́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. апраўле́нне
Р. апраўле́ння
Д. апраўле́нню
В. апраўле́нне
Т. апраўле́ннем
М. апраўле́нні

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

апра́ўлены

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апра́ўлены апра́ўленая апра́ўленае апра́ўленыя
Р. апра́ўленага апра́ўленай
апра́ўленае		 апра́ўленага апра́ўленых
Д. апра́ўленаму апра́ўленай апра́ўленаму апра́ўленым
В. апра́ўлены (неадуш.)
апра́ўленага (адуш.)		 апра́ўленую апра́ўленае апра́ўленыя (неадуш.)
апра́ўленых (адуш.)
Т. апра́ўленым апра́ўленай
апра́ўленаю		 апра́ўленым апра́ўленымі
М. апра́ўленым апра́ўленай апра́ўленым апра́ўленых

Крыніцы: piskunou2012.

апра́ўлены

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. апра́ўлены апра́ўленая апра́ўленае апра́ўленыя
Р. апра́ўленага апра́ўленай
апра́ўленае		 апра́ўленага апра́ўленых
Д. апра́ўленаму апра́ўленай апра́ўленаму апра́ўленым
В. апра́ўлены (неадуш.)
апра́ўленага (адуш.)		 апра́ўленую апра́ўленае апра́ўленыя (неадуш.)
апра́ўленых (адуш.)
Т. апра́ўленым апра́ўленай
апра́ўленаю		 апра́ўленым апра́ўленымі
М. апра́ўленым апра́ўленай апра́ўленым апра́ўленых

Кароткая форма: апра́ўлена.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

апраўля́нне

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. апраўля́нне
Р. апраўля́ння
Д. апраўля́нню
В. апраўля́нне
Т. апраўля́ннем
М. апраўля́нні

Крыніцы: piskunou2012.