узы́чаны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узы́чаны |
узы́чаная |
узы́чанае |
узы́чаныя |
| Р. |
узы́чанага |
узы́чанай узы́чанае |
узы́чанага |
узы́чаных |
| Д. |
узы́чанаму |
узы́чанай |
узы́чанаму |
узы́чаным |
| В. |
узы́чаны (неадуш.) узы́чанага (адуш.) |
узы́чаную |
узы́чанае |
узы́чаныя (неадуш.) узы́чаных (адуш.) |
| Т. |
узы́чаным |
узы́чанай узы́чанаю |
узы́чаным |
узы́чанымі |
| М. |
узы́чаным |
узы́чанай |
узы́чаным |
узы́чаных |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
узы́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
узы́чаны |
узы́чаная |
узы́чанае |
узы́чаныя |
| Р. |
узы́чанага |
узы́чанай узы́чанае |
узы́чанага |
узы́чаных |
| Д. |
узы́чанаму |
узы́чанай |
узы́чанаму |
узы́чаным |
| В. |
узы́чаны (неадуш.) узы́чанага (адуш.) |
узы́чаную |
узы́чанае |
узы́чаныя (неадуш.) узы́чаных (адуш.) |
| Т. |
узы́чаным |
узы́чанай узы́чанаю |
узы́чаным |
узы́чанымі |
| М. |
узы́чаным |
узы́чанай |
узы́чаным |
узы́чаных |
Кароткая форма: узы́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012.
узыча́ць
‘дазваляць што-небудзь, даваць магчымасць’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узыча́ю |
узыча́ем |
| 2-я ас. |
узыча́еш |
узыча́еце |
| 3-я ас. |
узыча́е |
узыча́юць |
| Прошлы час |
| м. |
узыча́ў |
узыча́лі |
| ж. |
узыча́ла |
| н. |
узыча́ла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
узыча́й |
узыча́йце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
узыча́ючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
узы́чваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узы́чваю |
узы́чваем |
| 2-я ас. |
узы́чваеш |
узы́чваеце |
| 3-я ас. |
узы́чвае |
узы́чваюць |
| Прошлы час |
| м. |
узы́чваў |
узы́чвалі |
| ж. |
узы́чвала |
| н. |
узы́чвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
узы́чвай |
узы́чвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
узы́чваючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
узы́чыць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
узы́чу |
узы́чым |
| 2-я ас. |
узы́чыш |
узы́чыце |
| 3-я ас. |
узы́чыць |
узы́чаць |
| Прошлы час |
| м. |
узы́чыў |
узы́чылі |
| ж. |
узы́чыла |
| н. |
узы́чыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
узы́ч |
узы́чце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
узы́чыўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уз’ю́рыцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
уз’ю́руся |
уз’ю́рымся |
| 2-я ас. |
уз’ю́рышся |
уз’ю́рыцеся |
| 3-я ас. |
уз’ю́рыцца |
уз’ю́рацца |
| Прошлы час |
| м. |
уз’ю́рыўся |
уз’ю́рыліся |
| ж. |
уз’ю́рылася |
| н. |
уз’ю́рылася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
уз’ю́рся |
уз’ю́рцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
уз’ю́рыўшыся |
Іншыя варыянты:
уз’юры́цца.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уз’юры́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
уз’юру́ся |
уз’юры́мся |
| 2-я ас. |
уз’юры́шся |
уз’юрыце́ся |
| 3-я ас. |
уз’юры́цца |
уз’юра́цца |
| Прошлы час |
| м. |
уз’юры́ўся |
уз’юры́ліся |
| ж. |
уз’юры́лася |
| н. |
уз’юры́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
уз’юры́ся |
уз’юры́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
уз’юры́ўшыся |
Іншыя варыянты:
уз’ю́рыцца.
Крыніцы:
piskunou2012.
уз’ю́шанасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
| Н. |
уз’ю́шанасць |
| Р. |
уз’ю́шанасці |
| Д. |
уз’ю́шанасці |
| В. |
уз’ю́шанасць |
| Т. |
уз’ю́шанасцю |
| М. |
уз’ю́шанасці |
Крыніцы:
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уз’ю́шаны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
уз’ю́шаны |
уз’ю́шаная |
уз’ю́шанае |
уз’ю́шаныя |
| Р. |
уз’ю́шанага |
уз’ю́шанай уз’ю́шанае |
уз’ю́шанага |
уз’ю́шаных |
| Д. |
уз’ю́шанаму |
уз’ю́шанай |
уз’ю́шанаму |
уз’ю́шаным |
| В. |
уз’ю́шаны (неадуш.) уз’ю́шанага (адуш.) |
уз’ю́шаную |
уз’ю́шанае |
уз’ю́шаныя (неадуш.) уз’ю́шаных (адуш.) |
| Т. |
уз’ю́шаным |
уз’ю́шанай уз’ю́шанаю |
уз’ю́шаным |
уз’ю́шанымі |
| М. |
уз’ю́шаным |
уз’ю́шанай |
уз’ю́шаным |
уз’ю́шаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
уз’ю́шаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
уз’ю́шаны |
уз’ю́шаная |
уз’ю́шанае |
уз’ю́шаныя |
| Р. |
уз’ю́шанага |
уз’ю́шанай уз’ю́шанае |
уз’ю́шанага |
уз’ю́шаных |
| Д. |
уз’ю́шанаму |
уз’ю́шанай |
уз’ю́шанаму |
уз’ю́шаным |
| В. |
уз’ю́шаны (неадуш.) уз’ю́шанага (адуш.) |
уз’ю́шаную |
уз’ю́шанае |
уз’ю́шаныя (неадуш.) уз’ю́шаных (адуш.) |
| Т. |
уз’ю́шаным |
уз’ю́шанай уз’ю́шанаю |
уз’ю́шаным |
уз’ю́шанымі |
| М. |
уз’ю́шаным |
уз’ю́шанай |
уз’ю́шаным |
уз’ю́шаных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.