узыхо́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
узыхо́д | |
узыхо́ду | |
узыхо́ду | |
узыхо́д | |
узыхо́дам | |
узыхо́дзе |
Крыніцы:
узыхо́д
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
узыхо́д | |
узыхо́ду | |
узыхо́ду | |
узыхо́д | |
узыхо́дам | |
узыхо́дзе |
Крыніцы:
узыхо́джанне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
узыхо́джанне | |
узыхо́джання | |
узыхо́джанню | |
узыхо́джанне | |
узыхо́джаннем | |
узыхо́джанні |
Крыніцы:
узыхо́дзіць
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
узыхо́джу | узыхо́дзім | |
узыхо́дзіш | узыхо́дзіце | |
узыхо́дзіць | узыхо́дзяць | |
Прошлы час | ||
узыхо́дзіў | узыхо́дзілі | |
узыхо́дзіла | ||
узыхо́дзіла | ||
Загадны лад | ||
узыхо́дзь | узыхо́дзьце | |
Дзеепрыслоўе | ||
узыхо́дзячы |
Крыніцы:
узыхо́дзячы
прыметнік, адносны
узыхо́дзячы | узыхо́дзячая | узыхо́дзячае | узыхо́дзячыя | |
узыхо́дзячага | узыхо́дзячай узыхо́дзячае |
узыхо́дзячага | узыхо́дзячых | |
узыхо́дзячаму | узыхо́дзячай | узыхо́дзячаму | узыхо́дзячым | |
узыхо́дзячы узыхо́дзячага |
узыхо́дзячую | узыхо́дзячае | узыхо́дзячыя | |
узыхо́дзячым | узыхо́дзячай узыхо́дзячаю |
узыхо́дзячым | узыхо́дзячымі | |
узыхо́дзячым | узыхо́дзячай | узыхо́дзячым | узыхо́дзячых |
Крыніцы:
узыхо́дзячы
дзеепрыметнік, незалежны стан, цяперашні час, незакончанае трыванне
узыхо́дзячы | узыхо́дзячая | узыхо́дзячае | узыхо́дзячыя | |
узыхо́дзячага | узыхо́дзячай узыхо́дзячае |
узыхо́дзячага | узыхо́дзячых | |
узыхо́дзячаму | узыхо́дзячай | узыхо́дзячаму | узыхо́дзячым | |
узыхо́дзячы узыхо́дзячага |
узыхо́дзячую | узыхо́дзячае | узыхо́дзячыя | |
узыхо́дзячым | узыхо́дзячай узыхо́дзячаю |
узыхо́дзячым | узыхо́дзячымі | |
узыхо́дзячым | узыхо́дзячай | узыхо́дзячым | узыхо́дзячых |
Крыніцы:
узыхо́дны
прыметнік, адносны
узыхо́дны | узыхо́дная | узыхо́днае | узыхо́дныя | |
узыхо́днага | узыхо́днай узыхо́днае |
узыхо́днага | узыхо́дных | |
узыхо́днаму | узыхо́днай | узыхо́днаму | узыхо́дным | |
узыхо́дны ( узыхо́днага ( |
узыхо́дную | узыхо́днае | узыхо́дныя ( узыхо́дных ( |
|
узыхо́дным | узыхо́днай узыхо́днаю |
узыхо́дным | узыхо́днымі | |
узыхо́дным | узыхо́днай | узыхо́дным | узыхо́дных |
Крыніцы:
узы́чаны
прыметнік, адносны
узы́чаны | узы́чаная | узы́чанае | узы́чаныя | |
узы́чанага | узы́чанай узы́чанае |
узы́чанага | узы́чаных | |
узы́чанаму | узы́чанай | узы́чанаму | узы́чаным | |
узы́чаны ( узы́чанага ( |
узы́чаную | узы́чанае | узы́чаныя ( узы́чаных ( |
|
узы́чаным | узы́чанай узы́чанаю |
узы́чаным | узы́чанымі | |
узы́чаным | узы́чанай | узы́чаным | узы́чаных |
Крыніцы:
узы́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
узы́чаны | узы́чаная | узы́чанае | узы́чаныя | |
узы́чанага | узы́чанай узы́чанае |
узы́чанага | узы́чаных | |
узы́чанаму | узы́чанай | узы́чанаму | узы́чаным | |
узы́чаны ( узы́чанага ( |
узы́чаную | узы́чанае | узы́чаныя ( узы́чаных ( |
|
узы́чаным | узы́чанай узы́чанаю |
узы́чаным | узы́чанымі | |
узы́чаным | узы́чанай | узы́чаным | узы́чаных |
Кароткая форма: узы́чана.
Крыніцы:
узыча́ць
‘дазваляць што-небудзь, даваць магчымасць’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
узыча́ю | узыча́ем | |
узыча́еш | узыча́еце | |
узыча́е | узыча́юць | |
Прошлы час | ||
узыча́ў | узыча́лі | |
узыча́ла | ||
узыча́ла | ||
Загадны лад | ||
узыча́й | узыча́йце | |
Дзеепрыслоўе | ||
узыча́ючы |
Крыніцы:
узы́чваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
узы́чваю | узы́чваем | |
узы́чваеш | узы́чваеце | |
узы́чвае | узы́чваюць | |
Прошлы час | ||
узы́чваў | узы́чвалі | |
узы́чвала | ||
узы́чвала | ||
Загадны лад | ||
узы́чвай | узы́чвайце | |
Дзеепрыслоўе | ||
узы́чваючы |
Крыніцы: