перадару́чаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
перадару́чаны |
перадару́чаная |
перадару́чанае |
перадару́чаныя |
| Р. |
перадару́чанага |
перадару́чанай
перадару́чанае |
перадару́чанага |
перадару́чаных |
| Д. |
перадару́чанаму |
перадару́чанай |
перадару́чанаму |
перадару́чаным |
| В. |
перадару́чаны (неадуш.)
перадару́чанага (адуш.) |
перадару́чаную |
перадару́чанае |
перадару́чаныя (неадуш.)
перадару́чаных (адуш.) |
| Т. |
перадару́чаным |
перадару́чанай
перадару́чанаю |
перадару́чаным |
перадару́чанымі |
| М. |
перадару́чаным |
перадару́чанай |
перадару́чаным |
перадару́чаных |
Кароткая форма: перадару́чана.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
перадаруча́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
перадаруча́ецца |
перадаруча́юцца |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
перадаруча́ўся |
перадаруча́ліся |
| ж. |
перадаруча́лася |
| н. |
перадаруча́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
перадаруча́ць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перадаруча́ю |
перадаруча́ем |
| 2-я ас. |
перадаруча́еш |
перадаруча́еце |
| 3-я ас. |
перадаруча́е |
перадаруча́юць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
перадаруча́ў |
перадаруча́лі |
| ж. |
перадаруча́ла |
| н. |
перадаруча́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
перадаруча́й |
перадаруча́йце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| цяп. час |
перадаруча́ючы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
перадаручы́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перадаручу́ |
перадару́чым |
| 2-я ас. |
перадару́чыш |
перадару́чыце |
| 3-я ас. |
перадару́чыць |
перадару́чаць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
перадаручы́ў |
перадаручы́лі |
| ж. |
перадаручы́ла |
| н. |
перадаручы́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
перадаручы́ |
перадаручы́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
перадаручы́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
перадары́ць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перадару́ |
перадо́рым |
| 2-я ас. |
перадо́рыш |
перадо́рыце |
| 3-я ас. |
перадо́рыць |
перадо́раць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
перадары́ў |
перадары́лі |
| ж. |
перадары́ла |
| н. |
перадары́ла |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
перадары́ |
перадары́це |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
перадары́ўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
перадасе́нні
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
перадасе́нні |
перадасе́нняя |
перадасе́нняе |
перадасе́ннія |
| Р. |
перадасе́нняга |
перадасе́нняй
перадасе́нняе |
перадасе́нняга |
перадасе́нніх |
| Д. |
перадасе́нняму |
перадасе́нняй |
перадасе́нняму |
перадасе́ннім |
| В. |
перадасе́нні (неадуш.)
перадасе́нняга (адуш.) |
перадасе́ннюю |
перадасе́нняе |
перадасе́ннія (неадуш.)
перадасе́нніх (адуш.) |
| Т. |
перадасе́ннім |
перадасе́нняй
перадасе́нняю |
перадасе́ннім |
перадасе́ннімі |
| М. |
перадасе́ннім |
перадасе́нняй |
перадасе́ннім |
перадасе́нніх |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012.
перадасле́даваць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|---|
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
перадасле́дую |
перадасле́дуем |
| 2-я ас. |
перадасле́дуеш |
перадасле́дуеце |
| 3-я ас. |
перадасле́дуе |
перадасле́дуюць |
| Прошлы час |
|---|
| м. |
перадасле́даваў |
перадасле́давалі |
| ж. |
перадасле́давала |
| н. |
перадасле́давала |
| Загадны лад |
|---|
| 2-я ас. |
перадасле́дуй |
перадасле́дуйце |
| Дзеепрыслоўе |
|---|
| прош. час |
перадасле́даваўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
перада́тачны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
перада́тачны |
перада́тачная |
перада́тачнае |
перада́тачныя |
| Р. |
перада́тачнага |
перада́тачнай
перада́тачнае |
перада́тачнага |
перада́тачных |
| Д. |
перада́тачнаму |
перада́тачнай |
перада́тачнаму |
перада́тачным |
| В. |
перада́тачны (неадуш.)
перада́тачнага (адуш.) |
перада́тачную |
перада́тачнае |
перада́тачныя (неадуш.)
перада́тачных (адуш.) |
| Т. |
перада́тачным |
перада́тачнай
перада́тачнаю |
перада́тачным |
перада́тачнымі |
| М. |
перада́тачным |
перада́тачнай |
перада́тачным |
перада́тачных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
перада́тчык
‘асоба’
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
перада́тчык |
перада́тчыкі |
| Р. |
перада́тчыка |
перада́тчыкаў |
| Д. |
перада́тчыку |
перада́тчыкам |
| В. |
перада́тчыка |
перада́тчыкаў |
| Т. |
перада́тчыкам |
перада́тчыкамі |
| М. |
перада́тчыку |
перада́тчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.