абеззяме́ліцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абеззяме́люся |
абеззяме́лімся |
| 2-я ас. |
абеззяме́лішся |
абеззяме́ліцеся |
| 3-я ас. |
абеззяме́ліцца |
абеззяме́ляцца |
| Прошлы час |
| м. |
абеззяме́ліўся |
абеззяме́ліліся |
| ж. |
абеззяме́лілася |
| н. |
абеззяме́лілася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абеззяме́ліўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
абеззяме́ліць
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абеззяме́лю |
абеззяме́лім |
| 2-я ас. |
абеззяме́ліш |
абеззяме́ліце |
| 3-я ас. |
абеззяме́ліць |
абеззяме́ляць |
| Прошлы час |
| м. |
абеззяме́ліў |
абеззяме́лілі |
| ж. |
абеззяме́ліла |
| н. |
абеззяме́ліла |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абеззяме́ліўшы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абеззяме́льванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
абеззяме́льванне |
| Р. |
абеззяме́львання |
| Д. |
абеззяме́льванню |
| В. |
абеззяме́льванне |
| Т. |
абеззяме́льваннем |
| М. |
абеззяме́льванні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абеззяме́львацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
абеззяме́льваецца |
абеззяме́льваюцца |
| Прошлы час |
| м. |
абеззяме́льваўся |
абеззяме́льваліся |
| ж. |
абеззяме́львалася |
| н. |
абеззяме́львалася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абеззяме́льваць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абеззяме́льваю |
абеззяме́льваем |
| 2-я ас. |
абеззяме́льваеш |
абеззяме́льваеце |
| 3-я ас. |
абеззяме́львае |
абеззяме́льваюць |
| Прошлы час |
| м. |
абеззяме́льваў |
абеззяме́львалі |
| ж. |
абеззяме́львала |
| н. |
абеззяме́львала |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
абезмужы́чаць
‘страціць мужчынскія якасці’
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абезмужы́чаю |
абезмужы́чаем |
| 2-я ас. |
абезмужы́чаеш |
абезмужы́чаеце |
| 3-я ас. |
абезмужы́чае |
абезмужы́чаюць |
| Прошлы час |
| м. |
абезмужы́чаў |
абезмужы́чалі |
| ж. |
абезмужы́чала |
| н. |
абезмужы́чала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
абезмужы́чай |
абезмужы́чайце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абезмужы́чаўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
абезнадзе́ены
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абезнадзе́ены |
абезнадзе́еная |
абезнадзе́енае |
абезнадзе́еныя |
| Р. |
абезнадзе́енага |
абезнадзе́енай абезнадзе́енае |
абезнадзе́енага |
абезнадзе́еных |
| Д. |
абезнадзе́енаму |
абезнадзе́енай |
абезнадзе́енаму |
абезнадзе́еным |
| В. |
абезнадзе́ены (неадуш.) абезнадзе́енага (адуш.) |
абезнадзе́еную |
абезнадзе́енае |
абезнадзе́еныя (неадуш.) абезнадзе́еных (адуш.) |
| Т. |
абезнадзе́еным |
абезнадзе́енай абезнадзе́енаю |
абезнадзе́еным |
абезнадзе́енымі |
| М. |
абезнадзе́еным |
абезнадзе́енай |
абезнадзе́еным |
абезнадзе́еных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абезнадзе́ены
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абезнадзе́ены |
абезнадзе́еная |
абезнадзе́енае |
абезнадзе́еныя |
| Р. |
абезнадзе́енага |
абезнадзе́енай абезнадзе́енае |
абезнадзе́енага |
абезнадзе́еных |
| Д. |
абезнадзе́енаму |
абезнадзе́енай |
абезнадзе́енаму |
абезнадзе́еным |
| В. |
абезнадзе́ены (неадуш.) абезнадзе́енага (адуш.) |
абезнадзе́еную |
абезнадзе́енае |
абезнадзе́еныя (неадуш.) абезнадзе́еных (адуш.) |
| Т. |
абезнадзе́еным |
абезнадзе́енай абезнадзе́енаю |
абезнадзе́еным |
абезнадзе́енымі |
| М. |
абезнадзе́еным |
абезнадзе́енай |
абезнадзе́еным |
абезнадзе́еных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абезнадзе́ены
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
абезнадзе́ены |
абезнадзе́еная |
абезнадзе́енае |
абезнадзе́еныя |
| Р. |
абезнадзе́енага |
абезнадзе́енай абезнадзе́енае |
абезнадзе́енага |
абезнадзе́еных |
| Д. |
абезнадзе́енаму |
абезнадзе́енай |
абезнадзе́енаму |
абезнадзе́еным |
| В. |
абезнадзе́ены (неадуш.) абезнадзе́енага (адуш.) |
абезнадзе́еную |
абезнадзе́енае |
абезнадзе́еныя (неадуш.) абезнадзе́еных (адуш.) |
| Т. |
абезнадзе́еным |
абезнадзе́енай абезнадзе́енаю |
абезнадзе́еным |
абезнадзе́енымі |
| М. |
абезнадзе́еным |
абезнадзе́енай |
абезнадзе́еным |
абезнадзе́еных |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
абезнадзе́іцца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
абезнадзе́юся |
абезнадзе́імся |
| 2-я ас. |
абезнадзе́ішся |
абезнадзе́іцеся |
| 3-я ас. |
абезнадзе́іцца |
абезнадзе́яцца |
| Прошлы час |
| м. |
абезнадзе́іўся |
абезнадзе́іліся |
| ж. |
абезнадзе́ілася |
| н. |
абезнадзе́ілася |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
абезнадзе́іўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.