Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а в е ё з і л м н о п р с т у х ш ы э ю я ’

а б в г д ё ж з і й к л м н п р с т ф х ц ч ш э я -

Кутлу́к

назоўнік, уласны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	Кутлу́к	Кутлу́кі
Р.	Кутлу́ка	Кутлу́каў
Д.	Кутлу́ку	Кутлу́кам
В.	Кутлу́ка	Кутлу́каў
Т.	Кутлу́кам	Кутлу́камі
М.	Кутлу́ку	Кутлу́ках

Кутлу́к

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	Кутлу́к
Р.	Кутлу́ка
Д.	Кутлу́ку
В.	Кутлу́к
Т.	Кутлу́кам
М.	Кутлу́ку

Кутля́ны

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

	мн.
Н.	Кутля́ны
Р.	Кутля́н Кутля́наў
Д.	Кутля́нам
В.	Кутля́ны
Т.	Кутля́намі
М.	Кутля́нах

Ку́тнае

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

	адз.
	н.
Н.	Ку́тнае
Р.	Ку́тнага
Д.	Ку́тнаму
В.	Ку́тнае
Т.	Ку́тным
М.	Ку́тным

Ку́тнева

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

	адз.
Н.	Ку́тнева
Р.	Ку́тнева
Д.	Ку́тневу
В.	Ку́тнева
Т.	Ку́тневам
М.	Ку́тневе

ку́тні

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	ку́тні	ку́тняя	ку́тняе	ку́тнія
Р.	ку́тняга	ку́тняй ку́тняе	ку́тняга	ку́тніх
Д.	ку́тняму	ку́тняй	ку́тняму	ку́тнім
В.	ку́тні (неадуш.) ку́тняга (адуш.)	ку́тнюю	ку́тняе	ку́тнія (неадуш.) ку́тніх (адуш.)
Т.	ку́тнім	ку́тняй ку́тняю	ку́тнім	ку́тнімі
М.	ку́тнім	ку́тняй	ку́тнім	ку́тніх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

ку́тнік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	ку́тнік	ку́тнікі
Р.	ку́тніка	ку́тнікаў
Д.	ку́тніку	ку́тнікам
В.	ку́тнік	ку́тнікі
Т.	ку́тнікам	ку́тнікамі
М.	ку́тніку	ку́тніках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Ку́тнікі

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

	мн.
Н.	Ку́тнікі
Р.	Ку́тнікаў
Д.	Ку́тнікам
В.	Ку́тнікі
Т.	Ку́тнікамі
М.	Ку́тніках

Ку́тня

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.
Н.	Ку́тня
Р.	Ку́тні
Д.	Ку́тні
В.	Ку́тню
Т.	Ку́тняй Ку́тняю
М.	Ку́тні

Кутняві́чы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

	мн.
Н.	Кутняві́чы
Р.	Кутняві́ч Кутняві́чаў
Д.	Кутняві́чам
В.	Кутняві́чы
Т.	Кутняві́чамі
М.	Кутняві́чах