Verbum

анлайнавы слоўнік

адзаві́ст

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

адзаві́сцкі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	адзаві́сцкі	адзаві́сцкая	адзаві́сцкае	адзаві́сцкія
Р.	адзаві́сцкага	адзаві́сцкай адзаві́сцкае	адзаві́сцкага	адзаві́сцкіх
Д.	адзаві́сцкаму	адзаві́сцкай	адзаві́сцкаму	адзаві́сцкім
В.	адзаві́сцкі (неадуш.) адзаві́сцкага (адуш.)	адзаві́сцкую	адзаві́сцкае	адзаві́сцкія (неадуш.) адзаві́сцкіх (адуш.)
Т.	адзаві́сцкім	адзаві́сцкай адзаві́сцкаю	адзаві́сцкім	адзаві́сцкімі
М.	адзаві́сцкім	адзаві́сцкай	адзаві́сцкім	адзаві́сцкіх

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

адза́дзі

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
адза́дзі	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

адза́дзя

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
адза́дзя	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

адза́дку

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
адза́дку	-	-

Крыніцы: piskunou2012.

адза́ду

прыслоўе

станоўч.	выш.	найвыш.
адза́ду	-	-

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

адзайма́цца

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.

адзале́лы

прыметнік, якасны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	адзале́лы	адзале́лая	адзале́лае	адзале́лыя
Р.	адзале́лага	адзале́лай адзале́лае	адзале́лага	адзале́лых
Д.	адзале́ламу	адзале́лай	адзале́ламу	адзале́лым
В.	адзале́лы (неадуш.) адзале́лага (адуш.)	адзале́лую	адзале́лае	адзале́лыя (неадуш.) адзале́лых (адуш.)
Т.	адзале́лым	адзале́лай адзале́лаю	адзале́лым	адзале́лымі
М.	адзале́лым	адзале́лай	адзале́лым	адзале́лых

Крыніцы: piskunou2012.

адзале́ць

‘адмёрзнуць’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Крыніцы: piskunou2012.

адзалі́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, tsblm1996, tsbm1984.