Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

мінулача́сны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	мінулача́сны	мінулача́сная	мінулача́снае	мінулача́сныя
Р.	мінулача́снага	мінулача́снай мінулача́снае	мінулача́снага	мінулача́сных
Д.	мінулача́снаму	мінулача́снай	мінулача́снаму	мінулача́сным
В.	мінулача́сны (неадуш.) мінулача́снага (адуш.)	мінулача́сную	мінулача́снае	мінулача́сныя (неадуш.) мінулача́сных (адуш.)
Т.	мінулача́сным	мінулача́снай мінулача́снаю	мінулача́сным	мінулача́снымі
М.	мінулача́сным	мінулача́снай	мінулача́сным	мінулача́сных

Крыніцы: piskunou2012.

міну́лы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	міну́лы	міну́лая	міну́лае	міну́лыя
Р.	міну́лага	міну́лай міну́лае	міну́лага	міну́лых
Д.	міну́ламу	міну́лай	міну́ламу	міну́лым
В.	міну́лы (неадуш.) міну́лага (адуш.)	міну́лую	міну́лае	міну́лыя (неадуш.) міну́лых (адуш.)
Т.	міну́лым	міну́лай міну́лаю	міну́лым	міну́лымі
М.	міну́лым	міну́лай	міну́лым	міну́лых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мі́нус

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	мі́нус	мі́нусы
Р.	мі́нуса	мі́нусаў
Д.	мі́нусу	мі́нусам
В.	мі́нус	мі́нусы
Т.	мі́нусам	мі́нусамі
М.	мі́нусе	мі́нусах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мінусава́цца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	-	-
2-я ас.	-	-
3-я ас.	мінусу́ецца	мінусу́юцца
Прошлы час
м.	мінусава́ўся	мінусава́ліся
ж.	мінусава́лася
н.	мінусава́лася
Дзеепрыслоўе
цяп. час	мінусу́ючыся

Крыніцы: piskunou2012.

мінусава́ць

‘памяншаць што-небудзь на якую-небудзь колькасць, аднімаць што-небудзь; выпускаць што-небудзь у меншай колькасці; прайграваць, быць банкрутам; быць у дрэнным стане’

дзеяслоў, пераходны/непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
	адз.	мн.
1-я ас.	мінусу́ю	мінусу́ем
2-я ас.	мінусу́еш	мінусу́еце
3-я ас.	мінусу́е	мінусу́юць
Прошлы час
м.	мінусава́ў	мінусава́лі
ж.	мінусава́ла
н.	мінусава́ла
Загадны лад
2-я ас.	мінусу́й	мінусу́йце
Дзеепрыслоўе
цяп. час	мінусу́ючы

Крыніцы: piskunou2012.

мі́нусавы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	мі́нусавы	мі́нусавая	мі́нусавае	мі́нусавыя
Р.	мі́нусавага	мі́нусавай мі́нусавае	мі́нусавага	мі́нусавых
Д.	мі́нусаваму	мі́нусавай	мі́нусаваму	мі́нусавым
В.	мі́нусавы (неадуш.) мі́нусавага (адуш.)	мі́нусавую	мі́нусавае	мі́нусавыя (неадуш.) мі́нусавых (адуш.)
Т.	мі́нусавым	мі́нусавай мі́нусаваю	мі́нусавым	мі́нусавымі
М.	мі́нусавым	мі́нусавай	мі́нусавым	мі́нусавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мінусі́нскі

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	мінусі́нскі	мінусі́нская	мінусі́нскае	мінусі́нскія
Р.	мінусі́нскага	мінусі́нскай мінусі́нскае	мінусі́нскага	мінусі́нскіх
Д.	мінусі́нскаму	мінусі́нскай	мінусі́нскаму	мінусі́нскім
В.	мінусі́нскі (неадуш.) мінусі́нскага (адуш.)	мінусі́нскую	мінусі́нскае	мінусі́нскія (неадуш.) мінусі́нскіх (адуш.)
Т.	мінусі́нскім	мінусі́нскай мінусі́нскаю	мінусі́нскім	мінусі́нскімі
М.	мінусі́нскім	мінусі́нскай	мінусі́нскім	мінусі́нскіх

Крыніцы: piskunou2012.

міну́скул

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	міну́скул	міну́скулы
Р.	міну́скула	міну́скулаў
Д.	міну́скулу	міну́скулам
В.	міну́скул	міну́скулы
Т.	міну́скулам	міну́скуламі
М.	міну́скуле	міну́скулах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

міну́скульны

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	міну́скульны	міну́скульная	міну́скульнае	міну́скульныя
Р.	міну́скульнага	міну́скульнай міну́скульнае	міну́скульнага	міну́скульных
Д.	міну́скульнаму	міну́скульнай	міну́скульнаму	міну́скульным
В.	міну́скульны (неадуш.) міну́скульнага (адуш.)	міну́скульную	міну́скульнае	міну́скульныя (неадуш.) міну́скульных (адуш.)
Т.	міну́скульным	міну́скульнай міну́скульнаю	міну́скульным	міну́скульнымі
М.	міну́скульным	міну́скульнай	міну́скульным	міну́скульных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

мінусо́вы

прыметнік, адносны

	адз.			мн.
	м.	ж.	н.	-
Н.	мінусо́вы	мінусо́вая	мінусо́вае	мінусо́выя
Р.	мінусо́вага	мінусо́вай мінусо́вае	мінусо́вага	мінусо́вых
Д.	мінусо́ваму	мінусо́вай	мінусо́ваму	мінусо́вым
В.	мінусо́вы мінусо́вага	мінусо́вую	мінусо́вае	мінусо́выя
Т.	мінусо́вым	мінусо́вай мінусо́ваю	мінусо́вым	мінусо́вымі
М.	мінусо́вым	мінусо́вай	мінусо́вым	мінусо́вых

Verbum

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)