Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

кутажы́лкавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кутажы́лкавы кутажы́лкавая кутажы́лкавае кутажы́лкавыя
Р. кутажы́лкавага кутажы́лкавай
кутажы́лкавае
кутажы́лкавага кутажы́лкавых
Д. кутажы́лкаваму кутажы́лкавай кутажы́лкаваму кутажы́лкавым
В. кутажы́лкавы (неадуш.)
кутажы́лкавага (адуш.)
кутажы́лкавую кутажы́лкавае кутажы́лкавыя (неадуш.)
кутажы́лкавых (адуш.)
Т. кутажы́лкавым кутажы́лкавай
кутажы́лкаваю
кутажы́лкавым кутажы́лкавымі
М. кутажы́лкавым кутажы́лкавай кутажы́лкавым кутажы́лкавых

Крыніцы: piskunou2012.

кутаі́скі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кутаі́скі кутаі́ская кутаі́скае кутаі́скія
Р. кутаі́скага кутаі́скай
кутаі́скае
кутаі́скага кутаі́скіх
Д. кутаі́скаму кутаі́скай кутаі́скаму кутаі́скім
В. кутаі́скі (неадуш.)
кутаі́скага (адуш.)
кутаі́скую кутаі́скае кутаі́скія (неадуш.)
кутаі́скіх (адуш.)
Т. кутаі́скім кутаі́скай
кутаі́скаю
кутаі́скім кутаі́скімі
М. кутаі́скім кутаі́скай кутаі́скім кутаі́скіх

Крыніцы: piskunou2012.

Ку́тараўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ку́тараўшчына
Р. Ку́тараўшчыны
Д. Ку́тараўшчыне
В. Ку́тараўшчыну
Т. Ку́тараўшчынай
Ку́тараўшчынаю
М. Ку́тараўшчыне

кута́с

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кута́с кутасы́
Р. кутаса́ кутасо́ў
Д. кутасу́ кутаса́м
В. кута́с кутасы́
Т. кутасо́м кутаса́мі
М. кутасе́ кутаса́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

кута́савы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кута́савы кута́савая кута́савае кута́савыя
Р. кута́савага кута́савай
кута́савае
кута́савага кута́савых
Д. кута́саваму кута́савай кута́саваму кута́савым
В. кута́савы (неадуш.)
кута́савага (адуш.)
кута́савую кута́савае кута́савыя (неадуш.)
кута́савых (адуш.)
Т. кута́савым кута́савай
кута́саваю
кута́савым кута́савымі
М. кута́савым кута́савай кута́савым кута́савых

Крыніцы: piskunou2012.

кута́сік

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. кута́сік кута́сікі
Р. кута́сіка кута́сікаў
Д. кута́сіку кута́сікам
В. кута́сік кута́сікі
Т. кута́сікам кута́сікамі
М. кута́сіку кута́сіках

Крыніцы: piskunou2012.

кутасо́вы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. кутасо́вы кутасо́вая кутасо́вае кутасо́выя
Р. кутасо́вага кутасо́вай
кутасо́вае
кутасо́вага кутасо́вых
Д. кутасо́ваму кутасо́вай кутасо́ваму кутасо́вым
В. кутасо́вы (неадуш.)
кутасо́вага (адуш.)
кутасо́вую кутасо́вае кутасо́выя (неадуш.)
кутасо́вых (адуш.)
Т. кутасо́вым кутасо́вай
кутасо́ваю
кутасо́вым кутасо́вымі
М. кутасо́вым кутасо́вай кутасо́вым кутасо́вых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

Ку́таўшчына

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. Ку́таўшчына
Р. Ку́таўшчыны
Д. Ку́таўшчыне
В. Ку́таўшчыну
Т. Ку́таўшчынай
Ку́таўшчынаю
М. Ку́таўшчыне

ку́таць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. ку́таю ку́таем
2-я ас. ку́таеш ку́таеце
3-я ас. ку́тае ку́таюць
Прошлы час
м. ку́таў ку́талі
ж. ку́тала
н. ку́тала
Загадны лад
2-я ас. ку́тай ку́тайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час ку́таючы

Крыніцы: piskunou2012.

куткавы́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. куткавы́ куткава́я куткаво́е куткавы́я
Р. куткаво́га куткаво́й
куткаво́е
куткаво́га куткавы́х
Д. куткаво́му куткаво́й куткаво́му куткавы́м
В. куткавы́ (неадуш.)
куткаво́га (адуш.)
куткаву́ю куткаво́е куткавы́я (неадуш.)
куткавы́х (адуш.)
Т. куткавы́м куткаво́й
куткаво́ю
куткавы́м куткавы́мі
М. куткавы́м куткаво́й куткавы́м куткавы́х

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.