Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшэюя

удо́сыць

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
удо́сыць - -

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

удо́тык

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
удо́тык - -

Крыніцы: piskunou2012.

удо́ўж

прыназоўнік

Крыніцы: krapivabr2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

удо́ўж

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
удо́ўж - -

Крыніцы: krapivabr2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

удо́ўжаны

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. удо́ўжаны удо́ўжаная удо́ўжанае удо́ўжаныя
Р. удо́ўжанага удо́ўжанай
удо́ўжанае		 удо́ўжанага удо́ўжаных
Д. удо́ўжанаму удо́ўжанай удо́ўжанаму удо́ўжаным
В. удо́ўжаны (неадуш.)
удо́ўжанага (адуш.)		 удо́ўжаную удо́ўжанае удо́ўжаныя (неадуш.)
удо́ўжаных (адуш.)
Т. удо́ўжаным удо́ўжанай
удо́ўжанаю		 удо́ўжаным удо́ўжанымі
М. удо́ўжаным удо́ўжанай удо́ўжаным удо́ўжаных

Крыніцы: piskunou2012.

удо́ўжаны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. удо́ўжаны удо́ўжаная удо́ўжанае удо́ўжаныя
Р. удо́ўжанага удо́ўжанай
удо́ўжанае		 удо́ўжанага удо́ўжаных
Д. удо́ўжанаму удо́ўжанай удо́ўжанаму удо́ўжаным
В. удо́ўжаны (неадуш.)
удо́ўжанага (адуш.)		 удо́ўжаную удо́ўжанае удо́ўжаныя (неадуш.)
удо́ўжаных (адуш.)
Т. удо́ўжаным удо́ўжанай
удо́ўжанаю		 удо́ўжаным удо́ўжанымі
М. удо́ўжаным удо́ўжанай удо́ўжаным удо́ўжаных

Крыніцы: piskunou2012.

удо́ўжваць

‘падаўжаць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. удо́ўжваю удо́ўжваем
2-я ас. удо́ўжваеш удо́ўжваеце
3-я ас. удо́ўжвае удо́ўжваюць
Прошлы час
м. удо́ўжваў удо́ўжвалі
ж. удо́ўжвала
н. удо́ўжвала
Загадны лад
2-я ас. удо́ўжвай удо́ўжвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час удо́ўжваючы

Крыніцы: piskunou2012.

удо́ўжкі

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
удо́ўжкі - -

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

удо́ўжыць

‘падоўжыць што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. удо́ўжу удо́ўжым
2-я ас. удо́ўжыш удо́ўжыце
3-я ас. удо́ўжыць удо́ўжаць
Прошлы час
м. удо́ўжыў удо́ўжылі
ж. удо́ўжыла
н. удо́ўжыла
Загадны лад
2-я ас. удо́ўжы удо́ўжыце
Дзеепрыслоўе
прош. час удо́ўжыўшы

Крыніцы: piskunou2012.

удо́ўка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. удо́ўка удо́ўкі
Р. удо́ўкі удо́вак
Д. удо́ўцы удо́ўкам
В. удо́ўку удо́вак
Т. удо́ўкай
удо́ўкаю		 удо́ўкамі
М. удо́ўцы удо́ўках

Крыніцы: piskunou2012.