таро́сісты
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
таро́сісты |
таро́сістая |
таро́сістае |
таро́сістыя |
| Р. |
таро́сістага |
таро́сістай таро́сістае |
таро́сістага |
таро́сістых |
| Д. |
таро́сістаму |
таро́сістай |
таро́сістаму |
таро́сістым |
| В. |
таро́сісты (неадуш.) таро́сістага (адуш.) |
таро́сістую |
таро́сістае |
таро́сістыя (неадуш.) таро́сістых (адуш.) |
| Т. |
таро́сістым |
таро́сістай таро́сістаю |
таро́сістым |
таро́сістымі |
| М. |
таро́сістым |
таро́сістай |
таро́сістым |
таро́сістых |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
таро́чыцца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
таро́чыцца |
таро́чацца |
| Прошлы час |
| м. |
таро́чыўся |
таро́чыліся |
| ж. |
таро́чылася |
| н. |
таро́чылася |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
таро́чыць
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
таро́чу |
таро́чым |
| 2-я ас. |
таро́чыш |
таро́чыце |
| 3-я ас. |
таро́чыць |
таро́чаць |
| Прошлы час |
| м. |
таро́чыў |
таро́чылі |
| ж. |
таро́чыла |
| н. |
таро́чыла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
таро́ч |
таро́чце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
таро́чачы |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тарпа́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
тарпа́ |
то́рпы тарпы́ |
| Р. |
тарпы́ |
то́рпаў |
| Д. |
тарпе́ |
то́рпам |
| В. |
тарпу́ |
то́рпы тарпы́ |
| Т. |
тарпо́й тарпо́ю |
то́рпамі |
| М. |
тарпе́ |
то́рпах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тарпава́льшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
тарпава́льшчык |
тарпава́льшчыкі |
| Р. |
тарпава́льшчыка |
тарпава́льшчыкаў |
| Д. |
тарпава́льшчыку |
тарпава́льшчыкам |
| В. |
тарпава́льшчыка |
тарпава́льшчыкаў |
| Т. |
тарпава́льшчыкам |
тарпава́льшчыкамі |
| М. |
тарпава́льшчыку |
тарпава́льшчыках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тарпава́льшчыца
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
мн. |
| Н. |
тарпава́льшчыца |
тарпава́льшчыцы |
| Р. |
тарпава́льшчыцы |
тарпава́льшчыц |
| Д. |
тарпава́льшчыцы |
тарпава́льшчыцам |
| В. |
тарпава́льшчыцу |
тарпава́льшчыц |
| Т. |
тарпава́льшчыцай тарпава́льшчыцаю |
тарпава́льшчыцамі |
| М. |
тарпава́льшчыцы |
тарпава́льшчыцах |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тарпава́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
тарпава́нне |
| Р. |
тарпава́ння |
| Д. |
тарпава́нню |
| В. |
тарпава́нне |
| Т. |
тарпава́ннем |
| М. |
тарпава́нні |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
тарпава́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, незакончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
тарпава́ны |
тарпава́ная |
тарпава́нае |
тарпава́ныя |
| Р. |
тарпава́нага |
тарпава́най тарпава́нае |
тарпава́нага |
тарпава́ных |
| Д. |
тарпава́наму |
тарпава́най |
тарпава́наму |
тарпава́ным |
| В. |
тарпава́ны (неадуш.) тарпава́нага (адуш.) |
тарпава́ную |
тарпава́нае |
тарпава́ныя (неадуш.) тарпава́ных (адуш.) |
| Т. |
тарпава́ным |
тарпава́най тарпава́наю |
тарпава́ным |
тарпава́нымі |
| М. |
тарпава́ным |
тарпава́най |
тарпава́ным |
тарпава́ных |
Кароткая форма: тарпава́на.
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.
тарпава́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
- |
- |
| 2-я ас. |
- |
- |
| 3-я ас. |
тарпу́ецца |
тарпу́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
тарпава́ўся |
тарпава́ліся |
| ж. |
тарпава́лася |
| н. |
тарпава́лася |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsbm1984.