тарпава́льшчык
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
тарпава́льшчык | тарпава́льшчыкі | |
тарпава́льшчыка | тарпава́льшчыкаў | |
тарпава́льшчыку | тарпава́льшчыкам | |
тарпава́льшчыка | тарпава́льшчыкаў | |
тарпава́льшчыкам | тарпава́льшчыкамі | |
тарпава́льшчыку | тарпава́льшчыках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)