тарпа́

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. тарпа́ то́рпы
тарпы́
Р. тарпы́ то́рпаў
Д. тарпе́ то́рпам
В. тарпу́ то́рпы
тарпы́
Т. тарпо́й
тарпо́ю		 то́рпамі
М. тарпе́ то́рпах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)