разгу́джаны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разгу́джаны |
разгу́джаная |
разгу́джанае |
разгу́джаныя |
| Р. |
разгу́джанага |
разгу́джанай разгу́джанае |
разгу́джанага |
разгу́джаных |
| Д. |
разгу́джанаму |
разгу́джанай |
разгу́джанаму |
разгу́джаным |
| В. |
разгу́джаны (неадуш.) разгу́джанага (адуш.) |
разгу́джаную |
разгу́джанае |
разгу́джаныя (неадуш.) разгу́джаных (адуш.) |
| Т. |
разгу́джаным |
разгу́джанай разгу́джанаю |
разгу́джаным |
разгу́джанымі |
| М. |
разгу́джаным |
разгу́джанай |
разгу́джаным |
разгу́джаных |
Крыніцы:
piskunou2012.
разгу́джванне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
разгу́джванне |
| Р. |
разгу́джвання |
| Д. |
разгу́джванню |
| В. |
разгу́джванне |
| Т. |
разгу́джваннем |
| М. |
разгу́джванні |
Крыніцы:
piskunou2012.
разгу́джваць
‘разладжваць, перашкаджаць ажыццяўленню чаго-небудзь; ганьбіць, знеслаўляць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разгу́джваю |
разгу́джваем |
| 2-я ас. |
разгу́джваеш |
разгу́джваеце |
| 3-я ас. |
разгу́джвае |
разгу́джваюць |
| Прошлы час |
| м. |
разгу́джваў |
разгу́джвалі |
| ж. |
разгу́джвала |
| н. |
разгу́джвала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разгу́джвай |
разгу́джвайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
разгу́джваючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
разгудзе́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разгуду́ся |
разгудзё́мся |
| 2-я ас. |
разгудзе́шся |
разгудзяце́ся |
| 3-я ас. |
разгудзе́цца |
разгуду́цца |
| Прошлы час |
| м. |
разгудзе́ўся |
разгудзе́ліся |
| ж. |
разгудзе́лася |
| н. |
разгудзе́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разгудзі́ся |
разгудзі́цеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
разгудзе́ўшыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
piskunou2012,
sbm2012.
разгу́дзіць
‘зганьбіць, зняславіць каго-небудзь, што-небудзь’
дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разгу́джу |
разгу́дзім |
| 2-я ас. |
разгу́дзіш |
разгу́дзіце |
| 3-я ас. |
разгу́дзіць |
разгу́дзяць |
| Прошлы час |
| м. |
разгу́дзіў |
разгу́дзілі |
| ж. |
разгу́дзіла |
| н. |
разгу́дзіла |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разгу́дзь |
разгу́дзьце |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
разгу́дзіўшы |
Крыніцы:
piskunou2012.
разгука́ны
дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
разгука́ны |
разгука́ная |
разгука́нае |
разгука́ныя |
| Р. |
разгука́нага |
разгука́най разгука́нае |
разгука́нага |
разгука́ных |
| Д. |
разгука́наму |
разгука́най |
разгука́наму |
разгука́ным |
| В. |
разгука́ны (неадуш.) разгука́нага (адуш.) |
разгука́ную |
разгука́нае |
разгука́ныя (неадуш.) разгука́ных (адуш.) |
| Т. |
разгука́ным |
разгука́най разгука́наю |
разгука́ным |
разгука́нымі |
| М. |
разгука́ным |
разгука́най |
разгука́ным |
разгука́ных |
Крыніцы:
piskunou2012.
разгу́кацца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разгу́каюся |
разгу́каемся |
| 2-я ас. |
разгу́каешся |
разгу́каецеся |
| 3-я ас. |
разгу́каецца |
разгу́каюцца |
| Прошлы час |
| м. |
разгу́каўся |
разгу́каліся |
| ж. |
разгу́калася |
| н. |
разгу́калася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разгу́кайся |
разгу́кайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
разгу́каўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.
разгука́цца
дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Будучы час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
разгука́юся |
разгука́емся |
| 2-я ас. |
разгука́ешся |
разгука́ецеся |
| 3-я ас. |
разгука́ецца |
разгука́юцца |
| Прошлы час |
| м. |
разгука́ўся |
разгука́ліся |
| ж. |
разгука́лася |
| н. |
разгука́лася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
разгука́йся |
разгука́йцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| прош. час |
разгука́ўшыся |
Крыніцы:
piskunou2012.