разгу́джваць

‘разладжваць, перашкаджаць ажыццяўленню чаго-небудзь; ганьбіць, знеслаўляць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. разгу́джваю разгу́джваем
2-я ас. разгу́джваеш разгу́джваеце
3-я ас. разгу́джвае разгу́джваюць
Прошлы час
м. разгу́джваў разгу́джвалі
ж. разгу́джвала
н. разгу́джвала
Загадны лад
2-я ас. разгу́джвай разгу́джвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час разгу́джваючы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)