разгу́дзіць

‘зганьбіць, зняславіць каго-небудзь, што-небудзь’

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. разгу́джу разгу́дзім
2-я ас. разгу́дзіш разгу́дзіце
3-я ас. разгу́дзіць разгу́дзяць
Прошлы час
м. разгу́дзіў разгу́дзілі
ж. разгу́дзіла
н. разгу́дзіла
Загадны лад
2-я ас. разгу́дзь разгу́дзьце
Дзеепрыслоўе
прош. час разгу́дзіўшы

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)