Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

міно́гавы

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. міно́гавы міно́гавая міно́гавае міно́гавыя
Р. міно́гавага міно́гавай
міно́гавае
міно́гавага міно́гавых
Д. міно́гаваму міно́гавай міно́гаваму міно́гавым
В. міно́гавы (неадуш.)
міно́гавага (адуш.)
міно́гавую міно́гавае міно́гавыя (неадуш.)
міно́гавых (адуш.)
Т. міно́гавым міно́гавай
міно́гаваю
міно́гавым міно́гавымі
М. міно́гавым міно́гавай міно́гавым міно́гавых

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

міно́гавыя

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне

мн.
-
Н. міно́гавыя
Р. міно́гавых
Д. міно́гавым
В. міно́гавых
Т. міно́гавымі
М. міно́гавых

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012.

міно́йскі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. міно́йскі міно́йская міно́йскае міно́йскія
Р. міно́йскага міно́йскай
міно́йскае
міно́йскага міно́йскіх
Д. міно́йскаму міно́йскай міно́йскаму міно́йскім
В. міно́йскі (неадуш.)
міно́йскага (адуш.)
міно́йскую міно́йскае міно́йскія (неадуш.)
міно́йскіх (адуш.)
Т. міно́йскім міно́йскай
міно́йскаю
міно́йскім міно́йскімі
М. міно́йскім міно́йскай міно́йскім міно́йскіх

Крыніцы: piskunou2012.

Міно́йты

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Міно́йты
Р. Міно́йт
Міно́йтаў
Д. Міно́йтам
В. Міно́йты
Т. Міно́йтамі
М. Міно́йтах

міно́р

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. міно́р
Р. міно́ру
Д. міно́ру
В. міно́р
Т. міно́рам
М. міно́ры

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

міно́рка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. міно́рка міно́ркі
Р. міно́ркі міно́рак
Д. міно́рцы міно́ркам
В. міно́рку міно́рак
Т. міно́ркай
міно́ркаю
міно́ркамі
М. міно́рцы міно́рках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

міно́рна

прыслоўе, утворана ад прыметніка

станоўч. выш. найвыш.
міно́рна - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012.

міно́рнасць

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне

адз.
Н. міно́рнасць
Р. міно́рнасці
Д. міно́рнасці
В. міно́рнасць
Т. міно́рнасцю
М. міно́рнасці

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

міно́рны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. міно́рны міно́рная міно́рнае міно́рныя
Р. міно́рнага міно́рнай
міно́рнае
міно́рнага міно́рных
Д. міно́рнаму міно́рнай міно́рнаму міно́рным
В. міно́рны (неадуш.)
міно́рнага (адуш.)
міно́рную міно́рнае міно́рныя (неадуш.)
міно́рных (адуш.)
Т. міно́рным міно́рнай
міно́рнаю
міно́рным міно́рнымі
М. міно́рным міно́рнай міно́рным міно́рных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Міно́тавічы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Міно́тавічы
Р. Міно́тавіч
Міно́тавічаў
Д. Міно́тавічам
В. Міно́тавічы
Т. Міно́тавічамі
М. Міно́тавічах