Verbum

анлайнавы слоўнік

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а е ё і л н о р т у ы э ю я ’

б в г д ё ж з к л м н п р с т ў ф х ц ч ш я

віяле́та

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

	адз.	мн.
Н.	віяле́та	віяле́ты
Р.	віяле́ты	віяле́т
Д.	віяле́це	віяле́там
В.	віяле́ту	віяле́ты
Т.	віяле́тай віяле́таю	віяле́тамі
М.	віяле́це	віяле́тах

Крыніцы: piskunou2012.

віяндо́т

назоўнік, агульны, адушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

	адз.	мн.
Н.	віяндо́т	віяндо́ты
Р.	віяндо́та	віяндо́таў
Д.	віяндо́ту	віяндо́там
В.	віяндо́та	віяндо́таў
Т.	віяндо́там	віяндо́тамі
М.	віяндо́це	віяндо́тах

Крыніцы: piskunou2012.