чаякве́тныя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
чаякве́тныя | |
чаякве́тных | |
чаякве́тным | |
чаякве́тныя | |
чаякве́тнымі | |
чаякве́тных |
Крыніцы:
чаякве́тныя
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны множналікавы, ад’ектыўнае скланенне
чаякве́тныя | |
чаякве́тных | |
чаякве́тным | |
чаякве́тныя | |
чаякве́тнымі | |
чаякве́тных |
Крыніцы:
чаялю́б
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
чаялю́б | чаялю́бы | |
чаялю́ба | чаялю́баў | |
чаялю́бу | чаялю́бам | |
чаялю́ба | чаялю́баў | |
чаялю́бам | чаялю́бамі | |
чаялю́бе | чаялю́бах |
Крыніцы:
чаяпі́цце
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
чаяпі́цце | |
чаяпі́цця | |
чаяпі́ццю | |
чаяпі́цце | |
чаяпі́ццем | |
чаяпі́цці |
Крыніцы:
чаяўбо́рачны
прыметнік, адносны
чаяўбо́рачны | чаяўбо́рачная | чаяўбо́рачнае | чаяўбо́рачныя | |
чаяўбо́рачнага | чаяўбо́рачнай чаяўбо́рачнае |
чаяўбо́рачнага | чаяўбо́рачных | |
чаяўбо́рачнаму | чаяўбо́рачнай | чаяўбо́рачнаму | чаяўбо́рачным | |
чаяўбо́рачны ( |
чаяўбо́рачную | чаяўбо́рачнае | чаяўбо́рачныя ( чаяўбо́рачных ( |
|
чаяўбо́рачным | чаяўбо́рачнай чаяўбо́рачнаю |
чаяўбо́рачным | чаяўбо́рачнымі | |
чаяўбо́рачным | чаяўбо́рачнай | чаяўбо́рачным | чаяўбо́рачных |
Крыніцы:
ча-ча-ча́
‘танец’
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны
ча-ча-ча́ | ча-ча-ча́ | |
ча-ча-ча́ | ча-ча-ча́ | |
ча-ча-ча́ | ча-ча-ча́ | |
ча-ча-ча́ | ча-ча-ча́ | |
ча-ча-ча́ | ча-ча-ча́ | |
ча-ча-ча́ | ча-ча-ча́ |
Крыніцы: