та́рны
прыметнік, адносны
|
адз. |
мн. |
| м. |
ж. |
н. |
- |
| Н. |
та́рны |
та́рная |
та́рнае |
та́рныя |
| Р. |
та́рнага |
та́рнай та́рнае |
та́рнага |
та́рных |
| Д. |
та́рнаму |
та́рнай |
та́рнаму |
та́рным |
| В. |
та́рны (неадуш.) та́рнага (адуш.) |
та́рную |
та́рнае |
та́рныя (неадуш.) та́рных (адуш.) |
| Т. |
та́рным |
та́рнай та́рнаю |
та́рным |
та́рнымі |
| М. |
та́рным |
та́рнай |
та́рным |
та́рных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
таро́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, нескланяльны
|
мн. |
| Н. |
таро́ |
| Р. |
таро́ |
| Д. |
таро́ |
| В. |
таро́ |
| Т. |
таро́ |
| М. |
таро́ |
Крыніцы:
nazounik2008.
таро́йкацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
таро́йкаюся |
таро́йкаемся |
| 2-я ас. |
таро́йкаешся |
таро́йкаецеся |
| 3-я ас. |
таро́йкаецца |
таро́йкаюцца |
| Прошлы час |
| м. |
таро́йкаўся |
таро́йкаліся |
| ж. |
таро́йкалася |
| н. |
таро́йкалася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
таро́йкайся |
таро́йкайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
таро́йкаючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
sbm2012,
tsbm1984.
таро́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
| Н. |
таро́канне |
| Р. |
таро́кання |
| Д. |
таро́канню |
| В. |
таро́канне |
| Т. |
таро́каннем |
| М. |
таро́канні |
Крыніцы:
piskunou2012,
tsblm1996.
таро́кацца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
таро́каюся |
таро́каемся |
| 2-я ас. |
таро́каешся |
таро́каецеся |
| 3-я ас. |
таро́каецца |
таро́каюцца |
| Прошлы час |
| м. |
таро́каўся |
таро́каліся |
| ж. |
таро́калася |
| н. |
таро́калася |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
таро́кайся |
таро́кайцеся |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
таро́каючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
таро́каць
‘марудзіць; пярэчыць, спрачацца з кім-небудзь’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
| 1-я ас. |
таро́каю |
таро́каем |
| 2-я ас. |
таро́каеш |
таро́каеце |
| 3-я ас. |
таро́кае |
таро́каюць |
| Прошлы час |
| м. |
таро́каў |
таро́калі |
| ж. |
таро́кала |
| н. |
таро́кала |
| Загадны лад |
| 2-я ас. |
таро́кай |
таро́кайце |
| Дзеепрыслоўе |
| цяп. час |
таро́каючы |
Крыніцы:
piskunou2012.
таро́кі
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы
|
мн. |
| Н. |
таро́кі |
| Р. |
таро́каў |
| Д. |
таро́кам |
| В. |
таро́кі |
| Т. |
таро́камі |
| М. |
таро́ках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
Таро́паўка
назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне
|
адз. |
| Н. |
Таро́паўка |
| Р. |
Таро́паўкі |
| Д. |
Таро́паўцы |
| В. |
Таро́паўку |
| Т. |
Таро́паўкай Таро́паўкаю |
| М. |
Таро́паўцы |