таро́каць
‘марудзіць; пярэчыць, спрачацца з кім-небудзь’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час | ||
---|---|---|
таро́каю | таро́каем | |
таро́каеш | таро́каеце | |
таро́кае | таро́каюць | |
Прошлы час | ||
таро́каў | таро́калі | |
таро́кала | ||
таро́кала | ||
Загадны лад | ||
таро́кай | таро́кайце | |
Дзеепрыслоўе | ||
таро́каючы |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)