таро́каць
‘марудзіць; пярэчыць, спрачацца з кім-небудзь’
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне
| Цяперашні час | ||
|---|---|---|
| таро́каю | таро́каем | |
| таро́каеш | таро́каеце | |
| таро́кае | таро́каюць | |
| Прошлы час | ||
| таро́каў | таро́калі | |
| таро́кала | ||
| таро́кала | ||
| Загадны лад | ||
| таро́кай | таро́кайце | |
| Дзеепрыслоўе | ||
| таро́каючы | ||
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2025, актуальны правапіс)