таро́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
таро́канне | |
таро́кання | |
таро́канню | |
таро́канне | |
таро́каннем | |
таро́канні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)
таро́канне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
таро́канне | |
таро́кання | |
таро́канню | |
таро́канне | |
таро́каннем | |
таро́канні |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)