Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023, актуальны правапіс)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авеёіклмнопрстуфхцчшыьэюя
абвгдеёжзійклмнпрстуўфхцчшюя

самаво́льства

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. самаво́льства
Р. самаво́льства
Д. самаво́льству
В. самаво́льства
Т. самаво́льствам
М. самаво́льстве

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Самаво́льцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Самаво́льцы
Р. Самаво́льцаў
Д. Самаво́льцам
В. Самаво́льцы
Т. Самаво́льцамі
М. Самаво́льцах

самаво́льшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. самаво́льшчык самаво́льшчыкі
Р. самаво́льшчыка самаво́льшчыкаў
Д. самаво́льшчыку самаво́льшчыкам
В. самаво́льшчыка самаво́льшчыкаў
Т. самаво́льшчыкам самаво́льшчыкамі
М. самаво́льшчыку самаво́льшчыках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

самаво́ля

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз.
Н. самаво́ля
Р. самаво́лі
Д. самаво́лі
В. самаво́лю
Т. самаво́ляй
самаво́ляю
М. самаво́лі

Крыніцы: piskunou2012.

самаву́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. самаву́к самаву́кі
Р. самаву́ка самаву́каў
Д. самаву́ку самаву́кам
В. самаву́ка самаву́каў
Т. самаву́кам самаву́камі
М. самаву́ку самаву́ках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

самаву́кам

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
самаву́кам - -

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996.

самаву́цкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самаву́цкі самаву́цкая самаву́цкае самаву́цкія
Р. самаву́цкага самаву́цкай
самаву́цкае		 самаву́цкага самаву́цкіх
Д. самаву́цкаму самаву́цкай самаву́цкаму самаву́цкім
В. самаву́цкі (неадуш.)
самаву́цкага (адуш.)		 самаву́цкую самаву́цкае самаву́цкія (неадуш.)
самаву́цкіх (адуш.)
Т. самаву́цкім самаву́цкай
самаву́цкаю		 самаву́цкім самаву́цкімі
М. самаву́цкім самаву́цкай самаву́цкім самаву́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

самаву́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. самаву́цкі самаву́цкая самаву́цкае самаву́цкія
Р. самаву́цкага самаву́цкай
самаву́цкае		 самаву́цкага самаву́цкіх
Д. самаву́цкаму самаву́цкай самаву́цкаму самаву́цкім
В. самаву́цкі (неадуш.)
самаву́цкага (адуш.)		 самаву́цкую самаву́цкае самаву́цкія (неадуш.)
самаву́цкіх (адуш.)
Т. самаву́цкім самаву́цкай
самаву́цкаю		 самаву́цкім самаву́цкімі
М. самаву́цкім самаву́цкай самаву́цкім самаву́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

самаву́цтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. самаву́цтва
Р. самаву́цтва
Д. самаву́цтву
В. самаву́цтва
Т. самаву́цтвам
М. самаву́цтве

Крыніцы: piskunou2012.

самаву́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. самаву́чка самаву́чкі
Р. самаву́чкі самаву́чак
Д. самаву́чцы самаву́чкам
В. самаву́чку самаву́чак
Т. самаву́чкай
самаву́чкаю		 самаву́чкамі
М. самаву́чцы самаву́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.