самаву́к
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
самаву́к | самаву́кі | |
самаву́ка | самаву́каў | |
самаву́ку | самаву́кам | |
самаву́ка | самаву́каў | |
самаву́кам | самаву́камі | |
самаву́ку | самаву́ках |
Крыніцы:
Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)