самаво́льшчык

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. самаво́льшчык самаво́льшчыкі
Р. самаво́льшчыка самаво́льшчыкаў
Д. самаво́льшчыку самаво́льшчыкам
В. самаво́льшчыка самаво́льшчыкаў
Т. самаво́льшчыкам самаво́льшчыкамі
М. самаво́льшчыку самаво́льшчыках

Крыніцы: nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)