самаву́чка

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. самаву́чка самаву́чкі
Р. самаву́чкі самаву́чак
Д. самаву́чцы самаву́чкам
В. самаву́чку самаву́чак
Т. самаву́чкай
самаву́чкаю		 самаву́чкамі
М. самаву́чцы самаву́чках

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)