Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
абвжзлмнорухыэ’
веёімоуыьэюя

дзяці́ны

прыметнік, прыналежны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзяці́ны дзяці́ная дзяці́нае дзяці́ныя
Р. дзяці́нага дзяці́най
дзяці́нае		 дзяці́нага дзяці́ных
Д. дзяці́наму дзяці́най дзяці́наму дзяці́ным
В. дзяці́ны (неадуш.)
дзяці́нага (адуш.)		 дзяці́ную дзяці́нае дзяці́ныя (неадуш.)
дзяці́ных (адуш.)
Т. дзяці́ным дзяці́най
дзяці́наю		 дзяці́ным дзяці́нымі
М. дзяці́ным дзяці́най дзяці́ным дзяці́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзяці́ны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзяці́ны дзяці́ная дзяці́нае дзяці́ныя
Р. дзяці́нага дзяці́най
дзяці́нае		 дзяці́нага дзяці́ных
Д. дзяці́наму дзяці́най дзяці́наму дзяці́ным
В. дзяці́ны (неадуш.)
дзяці́нага (адуш.)		 дзяці́ную дзяці́нае дзяці́ныя (неадуш.)
дзяці́ных (адуш.)
Т. дзяці́ным дзяці́най
дзяці́наю		 дзяці́ным дзяці́нымі
М. дзяці́ным дзяці́най дзяці́ным дзяці́ных

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзяцю́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дзяцю́к дзецюкі́
Р. дзецюка́ дзецюко́ў
Д. дзецюку́ дзецюка́м
В. дзецюка́ дзецюко́ў
Т. дзецюко́м дзецюка́мі
М. дзецюку́ дзецюка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзяцю́цкі

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзяцю́цкі дзяцю́цкая дзяцю́цкае дзяцю́цкія
Р. дзяцю́цкага дзяцю́цкай
дзяцю́цкае		 дзяцю́цкага дзяцю́цкіх
Д. дзяцю́цкаму дзяцю́цкай дзяцю́цкаму дзяцю́цкім
В. дзяцю́цкі (неадуш.)
дзяцю́цкага (адуш.)		 дзяцю́цкую дзяцю́цкае дзяцю́цкія (неадуш.)
дзяцю́цкіх (адуш.)
Т. дзяцю́цкім дзяцю́цкай
дзяцю́цкаю		 дзяцю́цкім дзяцю́цкімі
М. дзяцю́цкім дзяцю́цкай дзяцю́цкім дзяцю́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

дзяцю́цкі

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. дзяцю́цкі дзяцю́цкая дзяцю́цкае дзяцю́цкія
Р. дзяцю́цкага дзяцю́цкай
дзяцю́цкае		 дзяцю́цкага дзяцю́цкіх
Д. дзяцю́цкаму дзяцю́цкай дзяцю́цкаму дзяцю́цкім
В. дзяцю́цкі (неадуш.)
дзяцю́цкага (адуш.)		 дзяцю́цкую дзяцю́цкае дзяцю́цкія (неадуш.)
дзяцю́цкіх (адуш.)
Т. дзяцю́цкім дзяцю́цкай
дзяцю́цкаю		 дзяцю́цкім дзяцю́цкімі
М. дзяцю́цкім дзяцю́цкай дзяцю́цкім дзяцю́цкіх

Крыніцы: piskunou2012.

дзяцю́цтва

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне

адз.
Н. дзяцю́цтва
Р. дзяцю́цтва
Д. дзяцю́цтву
В. дзяцю́цтва
Т. дзяцю́цтвам
М. дзяцю́цтве

Крыніцы: piskunou2012.

дзячко́віч

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дзячко́віч дзячко́вічы
Р. дзячко́віча дзячко́вічаў
Д. дзячко́вічу дзячко́вічам
В. дзячко́віча дзячко́вічаў
Т. дзячко́вічам дзячко́вічамі
М. дзячко́вічу дзячко́вічах

Крыніцы: piskunou2012.

дзячо́к

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. дзячо́к дзячкі́
Р. дзячка́ дзячко́ў
Д. дзячку́ дзячка́м
В. дзячка́ дзячко́ў
Т. дзячко́м дзячка́мі
М. дзячку́ дзячка́х

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзячы́ха

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, жаночы род, 2 скланенне

адз. мн.
Н. дзячы́ха дзячы́хі
Р. дзячы́хі дзячы́х
Д. дзячы́се дзячы́хам
В. дзячы́ху дзячы́х
Т. дзячы́хай
дзячы́хаю		 дзячы́хамі
М. дзячы́се дзячы́хах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

дзя́чыць

‘дзякаваць каму-небудзь, чаму-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. дзя́чу дзя́чым
2-я ас. дзя́чыш дзя́чыце
3-я ас. дзя́чыць дзя́чаць
Прошлы час
м. дзя́чыў дзя́чылі
ж. дзя́чыла
н. дзя́чыла
Загадны лад
2-я ас. дзя́ч дзя́чце
Дзеепрыслоўе
цяп. час дзя́чачы

Крыніцы: piskunou2012.