сумно́жнік
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сумно́жнік |
сумно́жнікі |
Р. |
сумно́жніка |
сумно́жнікаў |
Д. |
сумно́жніку |
сумно́жнікам |
В. |
сумно́жнік |
сумно́жнікі |
Т. |
сумно́жнікам |
сумно́жнікамі |
М. |
сумно́жніку |
сумно́жніках |
Крыніцы:
krapivabr2012,
nazounik2008,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
су́мны
прыметнік, якасны
|
адз. |
мн. |
м. |
ж. |
н. |
- |
Н. |
су́мны |
су́мная |
су́мнае |
су́мныя |
Р. |
су́мнага |
су́мнай су́мнае |
су́мнага |
су́мных |
Д. |
су́мнаму |
су́мнай |
су́мнаму |
су́мным |
В. |
су́мны (неадуш.) су́мнага (адуш.) |
су́мную |
су́мнае |
су́мныя (неадуш.) су́мных (адуш.) |
Т. |
су́мным |
су́мнай су́мнаю |
су́мным |
су́мнымі |
М. |
су́мным |
су́мнай |
су́мным |
су́мных |
Крыніцы:
krapivabr2012,
piskunou2012,
prym2009,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сумнява́льнасць
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, жаночы род, 3 скланенне
|
адз. |
Н. |
сумнява́льнасць |
Р. |
сумнява́льнасці |
Д. |
сумнява́льнасці |
В. |
сумнява́льнасць |
Т. |
сумнява́льнасцю |
М. |
сумнява́льнасці |
Крыніцы:
piskunou2012.
сумнява́льнік
назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне
|
адз. |
мн. |
Н. |
сумнява́льнік |
сумнява́льнікі |
Р. |
сумнява́льніка |
сумнява́льнікаў |
Д. |
сумнява́льніку |
сумнява́льнікам |
В. |
сумнява́льніка |
сумнява́льнікаў |
Т. |
сумнява́льнікам |
сумнява́льнікамі |
М. |
сумнява́льніку |
сумнява́льніках |
Крыніцы:
piskunou2012.
сумнява́нне
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, 1 скланенне
|
адз. |
Н. |
сумнява́нне |
Р. |
сумнява́ння |
Д. |
сумнява́нню |
В. |
сумнява́нне |
Т. |
сумнява́ннем |
М. |
сумнява́нні |
Крыніцы:
piskunou2012.
сумнява́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
сумнява́юся |
сумнява́емся |
2-я ас. |
сумнява́ешся |
сумнява́ецеся |
3-я ас. |
сумнява́ецца |
сумнява́юцца |
Прошлы час |
м. |
сумнява́ўся |
сумнява́ліся |
ж. |
сумнява́лася |
н. |
сумнява́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
сумнява́йся |
сумнява́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
сумнява́ючыся |
Крыніцы:
dzsl2007,
krapivabr2012,
piskunou2012,
sbm2012,
tsblm1996,
tsbm1984.
сумнява́цца
дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне
Цяперашні час |
|
адз. |
мн. |
1-я ас. |
сумняю́ся |
сумняё́мся |
2-я ас. |
сумняе́шся |
сумнеяце́ся |
3-я ас. |
сумняе́цца |
сумняю́цца |
Прошлы час |
м. |
сумнява́ўся |
сумнява́ліся |
ж. |
сумнява́лася |
н. |
сумнява́лася |
Загадны лад |
2-я ас. |
сумнява́йся |
сумнява́йцеся |
Дзеепрыслоўе |
цяп. час |
сумнеючы́ся |
Крыніцы:
piskunou2012.
сумо́
назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, ніякі род, нескланяльны
|
адз. |
Н. |
сумо́ |
Р. |
сумо́ |
Д. |
сумо́ |
В. |
сумо́ |
Т. |
сумо́ |
М. |
сумо́ |
Крыніцы:
piskunou2012,
sbm2012.