Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авджзнотуфыэ
абгджійклмнпрстхцчшя

Руда́він

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз.
Н. Руда́він
Р. Руда́віна
Д. Руда́віну
В. Руда́він
Т. Руда́вінам
М. Руда́віне

Руда́віцы

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, множны лік, множналікавы

мн.
Н. Руда́віцы
Р. Руда́віц
Руда́віцаў
Д. Руда́віцам
В. Руда́віцы
Т. Руда́віцамі
М. Руда́віцах

рудаво́з

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рудаво́з рудаво́зы
Р. рудаво́за рудаво́заў
Д. рудаво́зу рудаво́зам
В. рудаво́з рудаво́зы
Т. рудаво́зам рудаво́замі
М. рудаво́зе рудаво́зах

Крыніцы: krapivabr2012, nazounik2008, piskunou2012, sbm2012, tsblm1996, tsbm1984.

рудаво́зны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рудаво́зны рудаво́зная рудаво́знае рудаво́зныя
Р. рудаво́знага рудаво́знай
рудаво́знае		 рудаво́знага рудаво́зных
Д. рудаво́знаму рудаво́знай рудаво́знаму рудаво́зным
В. рудаво́зны рудаво́зную рудаво́знае рудаво́зныя
Т. рудаво́зным рудаво́знай
рудаво́знаю		 рудаво́зным рудаво́знымі
М. рудаво́зным рудаво́знай рудаво́зным рудаво́зных

Крыніцы: tsblm1996.

рудаву́сы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рудаву́сы рудаву́сая рудаву́сае рудаву́сыя
Р. рудаву́сага рудаву́сай
рудаву́сае		 рудаву́сага рудаву́сых
Д. рудаву́саму рудаву́сай рудаву́саму рудаву́сым
В. рудаву́сы (неадуш.)
рудаву́сага (адуш.)		 рудаву́сую рудаву́сае рудаву́сыя (неадуш.)
рудаву́сых (адуш.)
Т. рудаву́сым рудаву́сай
рудаву́саю		 рудаву́сым рудаву́сымі
М. рудаву́сым рудаву́сай рудаву́сым рудаву́сых

Крыніцы: piskunou2012, prym2009, sbm2012, tsbm1984.

рудагало́вы

прыметнік, якасны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рудагало́вы рудагало́вая рудагало́вае рудагало́выя
Р. рудагало́вага рудагало́вай
рудагало́вае		 рудагало́вага рудагало́вых
Д. рудагало́ваму рудагало́вай рудагало́ваму рудагало́вым
В. рудагало́вы (неадуш.)
рудагало́вага (адуш.)		 рудагало́вую рудагало́вае рудагало́выя (неадуш.)
рудагало́вых (адуш.)
Т. рудагало́вым рудагало́вай
рудагало́ваю		 рудагало́вым рудагало́вымі
М. рудагало́вым рудагало́вай рудагало́вым рудагало́вых

Крыніцы: piskunou2012.

Ру́дае

назоўнік, уласны, неадушаўлёны, неасабовы, субстантываваны, ад’ектыўнае скланенне

адз.
н.
Н. Ру́дае
Р. Ру́дага
Д. Ру́даму
В. Ру́дае
Т. Ру́дым
М. Ру́дым

рудаздабыўны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рудаздабыўны́ рудаздабыўна́я рудаздабыўно́е рудаздабыўны́я
Р. рудаздабыўно́га рудаздабыўно́й
рудаздабыўно́е		 рудаздабыўно́га рудаздабыўны́х
Д. рудаздабыўно́му рудаздабыўно́й рудаздабыўно́му рудаздабыўны́м
В. рудаздабыўны́ (неадуш.)
рудаздабыўно́га (адуш.)		 рудаздабыўну́ю рудаздабыўно́е рудаздабыўны́я (неадуш.)
рудаздабыўны́х (адуш.)
Т. рудаздабыўны́м рудаздабыўно́й
рудаздабыўно́ю		 рудаздабыўны́м рудаздабыўны́мі
М. рудаздабыўны́м рудаздабыўно́й рудаздабыўны́м рудаздабыўны́х

Крыніцы: piskunou2012.

рудазмяшча́льны

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рудазмяшча́льны рудазмяшча́льная рудазмяшча́льнае рудазмяшча́льныя
Р. рудазмяшча́льнага рудазмяшча́льнай
рудазмяшча́льнае		 рудазмяшча́льнага рудазмяшча́льных
Д. рудазмяшча́льнаму рудазмяшча́льнай рудазмяшча́льнаму рудазмяшча́льным
В. рудазмяшча́льны (неадуш.)
рудазмяшча́льнага (адуш.)		 рудазмяшча́льную рудазмяшча́льнае рудазмяшча́льныя (неадуш.)
рудазмяшча́льных (адуш.)
Т. рудазмяшча́льным рудазмяшча́льнай
рудазмяшча́льнаю		 рудазмяшча́льным рудазмяшча́льнымі
М. рудазмяшча́льным рудазмяшча́льнай рудазмяшча́льным рудазмяшча́льных

Крыніцы: piskunou2012.

рудазна́вец

назоўнік, агульны, адушаўлёны, асабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. рудазна́вец рудазна́ўцы
Р. рудазна́ўца рудазна́ўцаў
Д. рудазна́ўцу рудазна́ўцам
В. рудазна́ўца рудазна́ўцаў
Т. рудазна́ўцам рудазна́ўцамі
М. рудазна́ўцу рудазна́ўцах

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012.