рудаздабыўны́

прыметнік, адносны

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. рудаздабыўны́ рудаздабыўна́я рудаздабыўно́е рудаздабыўны́я
Р. рудаздабыўно́га рудаздабыўно́й
рудаздабыўно́е		 рудаздабыўно́га рудаздабыўны́х
Д. рудаздабыўно́му рудаздабыўно́й рудаздабыўно́му рудаздабыўны́м
В. рудаздабыўны́ (неадуш.)
рудаздабыўно́га (адуш.)		 рудаздабыўну́ю рудаздабыўно́е рудаздабыўны́я (неадуш.)
рудаздабыўны́х (адуш.)
Т. рудаздабыўны́м рудаздабыўно́й
рудаздабыўно́ю		 рудаздабыўны́м рудаздабыўны́мі
М. рудаздабыўны́м рудаздабыўно́й рудаздабыўны́м рудаздабыўны́х

Крыніцы: piskunou2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)