Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)

Скарачэнні

наарфава́ны

дзеепрыметнік, залежны стан, прошлы час, закончанае трыванне

адз. мн.
м. ж. н. -
Н. наарфава́ны наарфава́ная наарфава́нае наарфава́ныя
Р. наарфава́нага наарфава́най
наарфава́нае
наарфава́нага наарфава́ных
Д. наарфава́наму наарфава́най наарфава́наму наарфава́ным
В. наарфава́ны (неадуш.)
наарфава́нага (адуш.)
наарфава́ную наарфава́нае наарфава́ныя (неадуш.)
наарфава́ных (адуш.)
Т. наарфава́ным наарфава́най
наарфава́наю
наарфава́ным наарфава́нымі
М. наарфава́ным наарфава́най наарфава́ным наарфава́ных

Кароткая форма: наарфава́на.

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

наарфава́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. наарфу́ю наарфу́ем
2-я ас. наарфу́еш наарфу́еце
3-я ас. наарфу́е наарфу́юць
Прошлы час
м. наарфава́ў наарфава́лі
ж. наарфава́ла
н. наарфава́ла
Загадны лад
2-я ас. наарфу́й наарфу́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час наарфава́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

наарфо́ўвацца

дзеяслоў, непераходны, незакончанае трыванне, зваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. - -
2-я ас. - -
3-я ас. наарфо́ўваецца наарфо́ўваюцца
Прошлы час
м. наарфо́ўваўся наарфо́ўваліся
ж. наарфо́ўвалася
н. наарфо́ўвалася

Крыніцы: krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

наарфо́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. наарфо́ўваю наарфо́ўваем
2-я ас. наарфо́ўваеш наарфо́ўваеце
3-я ас. наарфо́ўвае наарфо́ўваюць
Прошлы час
м. наарфо́ўваў наарфо́ўвалі
ж. наарфо́ўвала
н. наарфо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. наарфо́ўвай наарфо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час наарфо́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

на́ас

назоўнік, агульны, неадушаўлёны, неасабовы, мужчынскі род, 1 скланенне

адз. мн.
Н. на́ас на́асы
Р. на́аса на́асаў
Д. на́асу на́асам
В. на́ас на́асы
Т. на́асам на́асамі
М. на́асе на́асах

Крыніцы: piskunou2012.

нааско́міць

‘надакучыць каму-небудзь’

дзеяслоў, непераходны, закончанае трыванне, незваротны, 2-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нааско́млю нааско́мім
2-я ас. нааско́міш нааско́міце
3-я ас. нааско́міць нааско́мяць
Прошлы час
м. нааско́міў нааско́мілі
ж. нааско́міла
н. нааско́міла
Дзеепрыслоўе
прош. час нааско́міўшы

Крыніцы: piskunou2012.

нааскраба́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нааскраба́ю нааскраба́ем
2-я ас. нааскраба́еш нааскраба́еце
3-я ас. нааскраба́е нааскраба́юць
Прошлы час
м. нааскраба́ў нааскраба́лі
ж. нааскраба́ла
н. нааскраба́ла
Загадны лад
2-я ас. нааскраба́й нааскраба́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час нааскраба́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

нааскуба́ць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нааскуба́ю нааскуба́ем
2-я ас. нааскуба́еш нааскуба́еце
3-я ас. нааскуба́е нааскуба́юць
Прошлы час
м. нааскуба́ў нааскуба́лі
ж. нааскуба́ла
н. нааскуба́ла
Загадны лад
2-я ас. нааскуба́й нааскуба́йце
Дзеепрыслоўе
прош. час нааскуба́ўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

нааску́бваць

дзеяслоў, пераходны, закончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Будучы час
адз. мн.
1-я ас. нааску́бваю нааску́бваем
2-я ас. нааску́бваеш нааску́бваеце
3-я ас. нааску́бвае нааску́бваюць
Прошлы час
м. нааску́бваў нааску́бвалі
ж. нааску́бвала
н. нааску́бвала
Загадны лад
2-я ас. нааску́бвай нааску́бвайце
Дзеепрыслоўе
прош. час нааску́бваўшы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012, tsbm1984.

наасо́біцу

прыслоўе

станоўч. выш. найвыш.
наасо́біцу - -

Крыніцы: piskunou2012.