наарфо́ўваць

дзеяслоў, пераходны, незакончанае трыванне, незваротны, 1-е спражэнне

Цяперашні час
адз. мн.
1-я ас. наарфо́ўваю наарфо́ўваем
2-я ас. наарфо́ўваеш наарфо́ўваеце
3-я ас. наарфо́ўвае наарфо́ўваюць
Прошлы час
м. наарфо́ўваў наарфо́ўвалі
ж. наарфо́ўвала
н. наарфо́ўвала
Загадны лад
2-я ас. наарфо́ўвай наарфо́ўвайце
Дзеепрыслоўе
цяп. час наарфо́ўваючы

Крыніцы: dzsl2007, krapivabr2012, piskunou2012, sbm2012.

Граматычная база Інстытута мовазнаўства НАН Беларусі (2023)